выно́сіць гл. вынесці.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

выно́сіць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. выно́шу выно́сім
2-я ас. выно́сіш выно́сіце
3-я ас. выно́сіць выно́сяць
Прошлы час
м. выно́сіў выно́сілі
ж. выно́сіла
н. выно́сіла
Загадны лад
2-я ас. выно́сь выно́сьце
Дзеепрыслоўе
цяп. час выно́сячы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

выно́сіць несов., в разн. знач. выноси́ть; (переживать — ещё) переноси́ть; претерпева́ть; см. вы́несці

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выно́сіць, ‑ношу, ‑носіш, ‑носіць.

Незак. да вынесці.

•••

Выносіць смецце з дому (хаты) — рабіць вядомым тое, чаго не павінны ведаць іншыя. [Гарлахвацкі:] Спадзяюся, што смецця з хаты выносіць вы не будзеце, каб гэта не лягло бруднай плямай на нашу ўстанову. Крапіва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выно́сіць

1. гл. вынeсці;

2.:

◊

выно́сіць сме́цце з ха́ты séine schmútzige Wäsche vor allen Léuten wáschen* [áusbreiten]; aus der Schúle pláudern

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

вы́несці, -несу, -несеш, -несе; -нес, -несла; -несі; -несены; зак.

1. каго-што. Несучы, выдаліць адкуль-н., аднесці за межы чаго-н.

В. мэблю з кватэры.

2. каго-што. Перамясціць куды-н., высунуць.

Плынь вынесла лодку на сярэдзіну ракі.

В. пытанне на сход (перан.). В. дробавы лік за дужкі.

3. перан., што. Атрымаць, набыць у выніку знаёмства з чым-н.

В. ўражанне.

4. перан., што. Прыняўшы рашэнне, аб’явіць (афіц.).

В. падзяку.

В. пастанову.

В. прысуд.

5. што. Вытрымаць, выцерпець.

Цяжка было в. гэта гора.

Не мог в. грубасці.

◊

Ледзь вынесці ногі (разм.) — з цяжкасцю пазбегнуць небяспекі, выратавацца.

|| незак. выно́сіць, -но́шу, -но́сіш, -но́сіць.

|| наз. вы́нас, -у, м. (да 1 і 2 знач.) і вынясе́нне, -я, н. (да 2 і 4 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дара́дчы, -ая, -ае.

Звязаны з правам выказаць меркаванне, але не выносіць рашэнне.

Дэлегаты з правам дарадчага голасу.

Д. пакой.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

выноси́ть несов.

1. в разн. знач. выно́сіць; (о впечатлении — ещё) атры́мліваць;

2. (быстро вывозить) выно́сіць;

3. (выдерживать) выно́сіць, зно́сіць, выце́рпліваць; см. вы́нести;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нясу́н, несуна́, мн. несуны́, несуно́ў, м. (разм.).

Дробны злодзей, які цішком выносіць што-н. з вытворчасці, з месца працы.

Барацьба з несунамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пярэ́чанне, -я, н.

1. гл. пярэчыць.

2. мн. -і, -яў. Доказ, думка супраць чаго-н., выражэнне нязгоды з чым-н.

Праект сустрэў пярэчанні.

Ён не выносіць пярэчанняў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)