во́рагаў

прыметнік, прыналежны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. во́рагаў во́рагава во́рагава во́рагавы
Р. во́рагавага во́рагавай
во́рагавае
во́рагавага во́рагавых
Д. во́рагаваму во́рагавай во́рагаваму во́рагавым
В. во́рагаў (неадуш.)
во́рагавага (адуш.)
во́рагаву во́рагавага во́рагавы (неадуш.)
во́рагавых (адуш.)
Т. во́рагавым во́рагавай
во́рагаваю
во́рагавым во́рагавымі
М. во́рагавым во́рагавай во́рагавым во́рагавых

Крыніцы: prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

во́рагаў, ‑ава.

Які належыць ворагу; тое, што і варожы (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

во́раг

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. во́раг во́рагі
Р. во́рага во́рагаў
Д. во́рагу во́рагам
В. во́рага во́рагаў
Т. во́рагам во́рагамі
М. во́рагу во́рагах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зато́е, злуч. супраціўны.

Але, у той жа час, аднак.

Дамогся справядлівасці, з. нажыў сабе ворагаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

барані́ць, -раню́, -ро́ніш, -ро́ніць; незак., каго-што.

Ахоўваць ад нападу ворагаў; засцерагаць ад чаго-н. непрыемнага.

Б. свой край.

|| звар. барані́цца, -раню́ся, -ро́нішся, -ро́ніцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

аса́, -ы́, мн. во́сы, -аў, ж.

Перапончатакрылае насякомае з джалам.

Асой у вочы кідацца — назойліва прыставаць, дакучаць.

|| прым. асі́ны, -ая, -ае.

Асінае гняздо (таксама перан.: пра зборышча шкодных людзей, ворагаў і пад.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

wasp [wɒsp] n. аса́

a wasp’s nest асі́нае гняздо́, збо́рышча во́рагаў

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

amidst

[əˈmɪdst]

prep.

сяро́д

amidst enemies — сяро́д во́рагаў

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

undaunted [ˌʌnˈdɔ:ntɪd] adj. fml бясстра́шны, адва́жны; му́жны; сто́йкі;

Although outnumbered, he was undaunted. Ворагаў было многа, але ён не здаваўся.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

пахо́вішча Бліндаж (Гродз.); месца хованкі ад ворагаў; сховішча (Слаўг.).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)