Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
водле
Том: 4, старонка: 80.
Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)
Во́дле1 ’згодна з чым, адпаведна чаму’ (Нас., Гарэц., Др.-Падб.). Запазычанне з польск. (ГБЛМ, 1, 145). Падрабязна гл. вэдле.
Во́дле2 ’побач, вакол’ (Нас.). Рус.во́дле, во́дли і во́зле, укр.відля, візля, візлі, польск.wedla, wedle, чэш.vedle, славац.veďla, славен.vàdlje, серб.-харв.ва̀дље ’адразу, у тую ж хвіліну’. Звязваецца звычайна з рус.длина, прасл.*dьlgъ і інш. Параўн. таксама ст.-рус.д(ь)ля ’даўжыня’ (Брукнер, 89; Фасмер, 1, 334, 517). Паводле Праабражэнскага, 1, 90, зыходнай формай была vъ‑dьli, а ст.-чэш. форму vedléГолуб-Копечны (98) рэканструююць як *vъdьlьje.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Паво́дле ’ў адпаведнасці з чым-н., згодна з якімі-н. прыкметамі’ (ТСБМ, Гарэц.), паво́для ’тс’ (КЭС, лаг.), павэ́дле ’ў параўнанні’ (Гарэц., Сцяшк. Сл., З нар. сл., гродз., шчуч.). Гл. водле, вэдле.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Вэ́дле ’побач’ (Жд.). Параўн. ст.-бел.ведле, ве́для, вэдля (Булыка, Запазыч.) ’адпаведна, паводле’. Укр.дыял.вегля́, ві́для (ст.-укр.ведля, ведлѣ). Запазычанне з польск.wedle (< vъ‑dьle). Гл. Рудніцкі, 1, 331; Булыка, Запазыч., 58. Параўн. Брукнер, 606. Гл. яшчэ Булахаў, Веснік БДУ, № 1, 1973, 59–61. Але бел. формы тыпу во́дле, во́длі могуць быць не запазычанымі (хоць такая магчымасць у прынцыпе не выключаецца: во́дле < wedle, з адаптацыяй першай часткі да ўсх.-слав. слоў з во‑ < въ‑), а спрадвечна ўсх.-слав. (аб гэтым гл. Фасмер, 1, 334).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Навэ́длуг, наведлуг, наву́длуг ’у параўнанні’ (Сцяшк. Сл., ТС), навэдлух ’тс’ (мядз., Сл. ПЗБ). Мясцовае ўтварэнне на базе польск.według ’паводле, у параўнанні’ (гл. вэдлуг) па тыпу накшталт і пад., магчыма, па ўзору архаічнага, захаванага на ўсходзе Беларусі навы́дла (< на‑водле) (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Навы́дла ’падобна, накшталт’ (Гарэц.), параўн. рус.смал.наудла ’тс’: Рыба наудла змеи (СРНГ). Няясна, другая частка слова вельмі падобна да заканчэння слова наводле ’па’ (гл.), якое ўтворана пры дапамозе прыназоўніка на- і -водле, што ўзыходзіць да агульнаслав.vodle/vodli (< i‑dьl‑/‑dьlg‑), гл. доўгі (ESSJ SG, 2, 203, 265); тады на + (в)одле з фанетычнымі пераўтварэннямі, характэрнымі для гаворак усходу Беларусі. Параўн. навідлуг.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
laut
I
1.
a гу́чны, шу́мны; галаслі́вы
~ wérden — стаць вядо́мым, пашы́рыцца, распаўсю́дзіцца
2.
adv гу́чна, галаслі́ва, шу́мна
II
prp (G) адпаве́дна, па(во́дле), у адпаве́днасці з…, зго́дна з…
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)