назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| Весялу́хі | |
| Весялу́се | |
| Весялу́ху | |
| Весялу́хай Весялу́хаю |
|
| Весялу́се |
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| Весялу́хі | |
| Весялу́се | |
| Весялу́ху | |
| Весялу́хай Весялу́хаю |
|
| Весялу́се |
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| весялу́хі | ||
| весялу́хі | весялу́х | |
| весялу́се | весялу́хам | |
| весялу́ху | весялу́хі | |
| весялу́хай весялу́хаю |
весялу́хамі | |
| весялу́се | весялу́хах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
весялу́н, веселуна́,
Вясёлы чалавек, забаўнік.
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
1. Лес з бяроз павіслых Betula Trendula Rpth; бярэзнік (
2. Рознакаляровая вясёлка на небе (
Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)
Весялуня (фальк.) ’
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
весялу́шка, ‑і,
1.
2. Уваходзіць у склад некаторых слоў са значэннем вясёлы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Перавясёлка ’вясёлка’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)