весялу́н, веселуна́, мн. веселуны́, веселуно́ў, м. (разм.).

Вясёлы чалавек, забаўнік.

|| ж. весялу́ха, -і, ДМ -лу́се, мн. -і, -лу́х.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс, часткова)