вастры́ць, вастру́, во́стрыш, во́стрыць; во́страны; незак., што.

1. Рабіць што-н. вострым.

В. серп, нож, брытву.

В. зброю (таксама перан.: рыхтавацца да ўзброенага нападу на каго-н.).

2. Рабіць завостраным (канец алоўка, пяра).

В. аловак.

|| зак. навастры́ць, -вастру́, -во́стрыш, -во́стрыць; -во́страны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вастры́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. вастру́ во́стрым
2-я ас. во́стрыш во́стрыце
3-я ас. во́стрыць во́страць
Прошлы час
м. вастры́ў вастры́лі
ж. вастры́ла
н. вастры́ла
Загадны лад
2-я ас. вастры́ вастры́це
Дзеепрыслоўе
цяп. час во́страчы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

вастры́ць несов.

1. (делать острым) точи́ть, зата́чивать, остри́ть; (карандаш и т.п. — ещё) чини́ть, очиня́ть; (бритву — ещё) пра́вить, выправля́ть;

2. перен. (делать более восприимчивым) остри́ть;

в. слых — остри́ть слух;

в. зу́бы — (на каго, што) точи́ть зу́бы (на кого, что)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вастры́ць, вастру, вострыш, вострыць; незак., што.

1. Рабіць што‑н. вострым. Вастрыць нож. Вастрыць аловак. □ Рабочыя разышліся па месцах і прыняліся хто наразаць, хто тачыць, хто шліфаваць, хто стругаць, хто вастрыць на наждаку разцы ды зубцы. Гартны.

2. перан. Рабіць што‑н. больш успрымальным. Вастрыць слых.

•••

Вастрыць зброю — рыхтавацца да ўзброенага нападу на каго‑н., да вайны.

Вастрыць (тачыць) зуб (зубы) — а) на каго. Маючы злосць на каго‑н., імкнуцца нашкодзіць яму, нарабіць непрыемнасцей; б) на што. Мець вялікае жаданне завалодаць чым‑н., захапіць што‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вастры́ць

1. schärfen vt; wtzen vt; schlifen* vt; sptzen vt (аловак); dngeln vt (касу); (рабіць больш успрымальным) schärfen vt; empfndlich mchen;

вастры́ць слых das Gehör schärfen;

вастры́ць зуб [зу́бы] на каго inen Groll ggen j-n hgen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Вастры́цьвастрыць’. Рус. остри́ть, укр. гостри́ти, чэш. ostřiti і г. д. Слав. *ostriti — вытворнае ад *ostrъ. Гл. во́стры.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

вастрыць, гастрыць, завострываць, завастраць, тачыць / касу: мянціць, мянташыць / брытву: правіць

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

навастры́ць гл. вастрыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гастры́ць несов., обл., см. вастры́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зубі́ць, зублю́, зу́біш, зу́біць; зу́блены; незак. што.

Вастрыць, насякаючы зуб’е.

З. серп.

|| зак. вы́зубіць, -блю, -біш, -біць; -блены.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)