вару́нкі, ‑аў; адз. варунак, ‑нка, м.

Абставіны, умовы. Не лёгкімі былі варункі жыцця ў Азаркевіча. Гурскі. Хвіліну жанчыны моўчкі пазіралі адна на адну, і кожная з іх намагалася ўспомніць дакладна варункі былых сустрэч. Мікуліч.

[Ням. Wahrung.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вару́нкі мн разм Úmstände pl, Verhältnisse pl;

вару́нкі жыцця́ Lébensverhältnisse pl

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

вару́нкі

(ням. Wahrung)

абставіны, умовы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

Вару́нкі ’бульбяны суп; агульная назва супа’ (Вешт.). З варо́нкі (да варо́ны < вары́ць) з палескім пераходам о > у ў закрытым складзе (але параўн. «Запрэ́гла са́лом варо́нак», Вешт.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

вару́нак

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. вару́нак вару́нкі
Р. вару́нка вару́нкаў
Д. варунку́ вару́нкам
В. вару́нак вару́нкі
Т. варункам вару́нкамі
М. варунку́ вару́нках

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Sperénzi¦en

pl іран. абста́віны, вару́нкі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Klíma

n -s, -s i -mate

1) клі́мат

2) атмасфе́ра, вару́нкі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Вару́нак ’акалічнасць, абставіны’ (Яруш.), вару́нкі ’ўмовы’ (Гарэц.); ’акалічнасці, умовы’ (Др.-Падб.). Ст.-бел. варунк ’умова’ (Чартко, Дасл. (Гродна), 59), варунок ’тс’ (з XVI ст.; Булыка, Запазыч.). Укр. варунок (з XVI ст.). Запазычанне з польск. warunek, а гэта з ням. Wahrung. Гл. Булыка, Запазыч., 57; Чартко, там жа (апошні ст.-бел. варунк выводзіць прама з ням.); Цімчанка, 189; Рудніцкі, 319; Рыхардт, Poln., 110.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

condition​1 [kənˈdɪʃn] n.

1. стан;

in good condition у до́брым ста́не

2. pl. conditions умо́вы, абста́віны, вару́нкі;

adverse weather conditions неспрыя́льнае надво́р’е;

under existing conditions пры да́дзеных умо́вах

3. умо́ва;

on condition that з умо́ваю, што/пры ўмо́ве, што

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

circumstance [ˈsɜ:kəmstəns] n.

1. pl. circumstances абста́віны, умо́вы, вару́нкі

2. вы́падак, факт, акалі́чнасць;

an unforeseen circumstance непрадба́чаная акалі́чнасць

3. pl. circumstances матэрыя́льнае або́ фіна́нсавае стано́вішча;

in comfortable/easy circum stances у до́брым матэрыя́льным стано́вішчы;

in reduced circumstances у ця́жкім матэрыя́льным стано́вішчы

♦

in/under the circumstances пры да́дзеных абста́вінах, у гэ́тых умо́вах;

in/under no circumstances ні ў я́кім ра́зе

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)