Verbum

circumstance [ˈsɜ:kəmstəns] n.

1. pl. circumstances абста́віны, умо́вы, вару́нкі

2. вы́падак, факт, акалі́чнасць;

an unforeseen circumstance непрадба́чаная акалі́чнасць

3. pl. circumstances матэрыя́льнае або́ фіна́нсавае стано́вішча;

in comfortable/easy circum stances у до́брым матэрыя́льным стано́вішчы;

in reduced circumstances у ця́жкім матэрыя́льным стано́вішчы

♦

in/under the circumstances пры да́дзеных абста́вінах, у гэ́тых умо́вах;

in/under no circumstances ні ў я́кім ра́зе