валада́рыць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
валада́ру |
валада́рым |
| 2-я ас. |
валада́рыш |
валада́рыце |
| 3-я ас. |
валада́рыць |
валада́раць |
| Прошлы час |
| м. |
валада́рыў |
валада́рылі |
| ж. |
валада́рыла |
| н. |
валада́рыла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
валада́р |
валада́рце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
валада́рачы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
валада́рыць, валада́рнічаць гл. уладарыць
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
завалада́рыць
‘пачаць валадарыць’
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
завалада́ру |
завалада́рым |
| 2-я ас. |
завалада́рыш |
завалада́рыце |
| 3-я ас. |
завалада́рыць |
завалада́раць |
| Прошлы час |
| м. |
завалада́рыў |
завалада́рылі |
| ж. |
завалада́рыла |
| н. |
завалада́рыла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
завалада́р |
завалада́рце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
завалада́рыўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
справава́ць
‘панаваць, валадарыць, кіраваць’
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
справу́ю |
справу́ем |
| 2-я ас. |
справу́еш |
справу́еце |
| 3-я ас. |
справу́е |
справу́юць |
| Прошлы час |
| м. |
справава́ў |
справава́лі |
| ж. |
справава́ла |
| н. |
справава́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
справу́й |
справу́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
справу́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
regíeren
1. vt
1) пра́віць, кірава́ць
2) грам. кірава́ць
2. vi панава́ць, валада́рыць
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
panować
panowa|ć
незак.
1. панаваць; валодаць;
~ć nad sobą — валодаць сабой;
~ło przekonanie, że ... — пераважала меркаванне, што ...;
2. караляваць, цараваць; валадарыць (пра манарха);
3. лютаваць (пра хваробу);
4. панаваць; узвышацца
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
rule
[ru:l]
1.
n.
1) пра́віла n.
rules of the game — пра́вілы гульні́
the rules of the road — пра́вілы даро́жнага ру́ху
2) пастано́ва су́ду
3) стату́т -у m.
4) ула́да f., кірава́ньне n.
in a democracy the people have the rule — У дэмакра́тыі кіру́е наро́д
5) ліне́йка f. (для ме́раньня)
2.
v.i.
1) устанаўля́ць пра́віла
2) выраша́ць, пастанаўля́ць
The judge ruled against them — Судзьдзя́ вы́рашыў супро́ць іх
3) кірава́ць, валада́рыць, панава́ць, мець ула́ду
4) ліне́іць, разьліне́йваць
•
- as a rule
- rule out
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)