буя́ніць, -ню, -ніш, -ніць; незак. (разм.).

Скандаліць, дэбашырыць.

|| наз. буя́нства, -а, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

буя́ніць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. буя́ню буя́нім
2-я ас. буя́ніш буя́ніце
3-я ас. буя́ніць буя́няць
Прошлы час
м. буя́ніў буя́нілі
ж. буя́ніла
н. буя́ніла
Загадны лад
2-я ас. буя́нь буя́ньце
Дзеепрыслоўе
цяп. час буя́нячы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

буя́ніць несов. бу́йствовать, буя́нить, дебоши́рить, безобра́зничать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

буя́ніць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; незак.

Скандаліць, бушаваць; сваволіць. Вечарам п’яны Сідор зноў буяніў у хаце, зноў прыйшлося Алене плакаць, а Насця ціхенька сядзела на печы і баялася абазвацца. Чорны. Вецер у клёнах буяніў са свістам, Падала лісце на каляіны. Тарас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

буя́ніць

1. (скандаліць, бушаваць) randalíeren vi, krakéelen vi, Radáu machen, Únfug tréiben*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Буя́ніць. Гл. буян 3.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

разбуя́ніцца, -нюся, -нішся, -ніцца; зак. (разм.).

Пачаць моцна буяніць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бясчы́нстваваць, -твую, -твуеш, -твуе; -твуй; незак.

Сваволіць, буяніць, парушаць парадак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бу́йствовать несов. буя́ніць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

буя́нить несов. буя́ніць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)