бліндаж назоўнік | мужчынскі род

Абарончае збудаванне для ўкрыцця жывой сілы ад агню праціўніка і паражальных фактараў ядзернага выбуху.

|| прым. бліндажны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

блінда́ж, -жа́ м., воен. блиндаж

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

бліндаж, ‑а, м.

Фартыфікацыйнае збудаванне для ўкрыцця жывой сілы ад агню зброі масавага паражэння. На подступах да лагера партызаны нарабілі бліндажы. Сіняўскі. Расколатыя прыступкі.. вядуць у .. бліндаж, засыпаны ігліцай і сасновымі шышкамі. В. Вольскі.

[Фр. blindage.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

блінда́ж м вайск Únterstand m -(e)s, -stände

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

Блінда́ж (БРС). Рус. блинда́ж, укр. блінда́ж. Запазычанне з франц. blindage (< blinder ’рабіць незаметным’). Фасмер, 1, 175; Праабражэнскі, 1, 30; Шанскі, 1, Б, 141.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

блинда́ж блінда́ж, -жа́ м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

напаўзавалены, ‑ая, ‑ае.

Напалавіну завалены, амаль завалены. Напаўзавалены бліндаж.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

dugout [ˈdʌgaʊt] n.

1. блінда́ж

2. чо́вен

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

blindage

[ˈblaɪndɪdʒ]

n.

блінда́ж -а́ m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

забранірава́ць сов. (покрыть бронёй) забронирова́ть;

з. блінда́ж — забронирова́ть блинда́ж

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)