бліндаж назоўнік | мужчынскі род

Абарончае збудаванне для ўкрыцця жывой сілы ад агню праціўніка і паражальных фактараў ядзернага выбуху.

|| прым. бліндажны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

блінда́ж, -жа́ м., воен. блиндаж

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

блінда́ж, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м.

Абарончае падземнае збудаванне для ўкрыцця жывой сілы ад агню праціўніка.

|| прым. блінда́жны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс, часткова)

бліндаж, ‑а, м.

Фартыфікацыйнае збудаванне для ўкрыцця жывой сілы ад агню зброі масавага паражэння. На подступах да лагера партызаны нарабілі бліндажы. Сіняўскі. Расколатыя прыступкі.. вядуць у .. бліндаж, засыпаны ігліцай і сасновымі шышкамі. В. Вольскі.

[Фр. blindage.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

блінда́ж м вайск Únterstand m -(e)s, -stände

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

Блінда́ж (БРС). Рус. блинда́ж, укр. блінда́ж. Запазычанне з франц. blindage (< blinder ’рабіць незаметным’). Фасмер, 1, 175; Праабражэнскі, 1, 30; Шанскі, 1, Б, 141.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

блінда́ж

(фр. blindage)

земляное збудаванне са сценамі і пакрыццём з дрэва, жалезабетону для ўкрыцця жывой сілы ад мін, снарадаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

блинда́ж блінда́ж, -жа́ м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

напаўзавалены, ‑ая, ‑ае.

Напалавіну завалены, амаль завалены. Напаўзавалены бліндаж.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

dugout [ˈdʌgaʊt] n.

1. блінда́ж

2. чо́вен

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)