бліндаж, ‑а, м.

Фартыфікацыйнае збудаванне для ўкрыцця жывой сілы ад агню зброі масавага паражэння. На подступах да лагера партызаны нарабілі бліндажы. Сіняўскі. Расколатыя прыступкі.. вядуць у .. бліндаж, засыпаны ігліцай і сасновымі шышкамі. В. Вольскі.

[Фр. blindage.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)