балю́ча

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
балю́ча балю́чай найбалю́чай

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

балю́ча нареч.

1. бо́льно;

б. вы́цяць руку́ — бо́льно уда́рить ру́ку;

2. боле́зненно; мучи́тельно;

ён б. ўспрыма́е кры́тыку — он боле́зненно (мучи́тельно) воспринима́ет кри́тику;

3. в знач. безл. сказ. бо́льно;

мне б. за яго́ — мне бо́льно за него́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

балю́ча,

1. Прысл. да балючы (у 2, 3 знач.).

2. безас. у знач. вык., каму-чаму і з інф. Пра фізічны і душэўны боль. Калі мы падышлі да рэчкі, узышло сонца, і снег так заблішчаў, што ажно вачам стала балюча. Хомчанка. Было сорамна, брыдка і балюча да слёз, што ў такі адказны момант не здолеў [Даміра] стрымаць сябе. Асіпенка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

балю́ча

1. прысл empfíndlich, schmérzhaft;

балю́ча ўкало́цца sich übel [schmérzhaft] stéchen*;

2. выкл:

мне балю́ча! es tut mir weh!;

рабі́ць каму-н балю́ча j-m wéhtun* аддз, j-m Schmerz zúfügen [beréiten]

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

балю́ча-знаёмы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. балю́ча-знаёмы балю́ча-знаёмая балю́ча-знаёмае балю́ча-знаёмыя
Р. балю́ча-знаёмага балю́ча-знаёмай
балю́ча-знаёмае		 балю́ча-знаёмага балю́ча-знаёмых
Д. балю́ча-знаёмаму балю́ча-знаёмай балю́ча-знаёмаму балю́ча-знаёмым
В. балю́ча-знаёмы (неадуш.)
балю́ча-знаёмага (адуш.)		 балю́ча-знаёмую балю́ча-знаёмае балю́ча-знаёмыя (неадуш.)
балю́ча-знаёмых (адуш.)
Т. балю́ча-знаёмым балю́ча-знаёмай
балю́ча-знаёмаю		 балю́ча-знаёмым балю́ча-знаёмымі
М. балю́ча-знаёмым балю́ча-знаёмай балю́ча-знаёмым балю́ча-знаёмых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

пребо́льно нареч., разг. ве́льмі балю́ча.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́цяцца, вы́тнуся, вы́тнешся, вы́тнецца; вы́цяўся, вы́цялася; вы́тніся; зак., аб каго-што і чым.

Ударыцца, стукнуцца.

В. аб вушак.

Балюча в. галавой.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

painfully

[ˈpeɪnfəli]

adv.

балю́ча

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

боле́зненно нареч.

1. хвараві́та;

2. (больно) балю́ча;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ку́рчыць, -чу, -чыш, -чыць; незак.

1. каго (што), звычайна безас. Балюча зводзіць мышцы цела.

Яго ўсяго курчыла.

2. што. Падгінаць.

К. пальцы на назе.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)