балю́ча

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
балю́ча балю́чай найбалю́чай

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

балю́ча нареч.

1. бо́льно;

б. вы́цяць руку́ — бо́льно уда́рить ру́ку;

2. боле́зненно; мучи́тельно;

ён б. ўспрыма́е кры́тыку — он боле́зненно (мучи́тельно) воспринима́ет кри́тику;

3. в знач. безл. сказ. бо́льно;

мне б. за яго́ — мне бо́льно за него́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

балю́ча,

1. Прысл. да балючы (у 2, 3 знач.).

2. безас. у знач. вык., каму-чаму і з інф. Пра фізічны і душэўны боль. Калі мы падышлі да рэчкі, узышло сонца, і снег так заблішчаў, што ажно вачам стала балюча. Хомчанка. Было сорамна, брыдка і балюча да слёз, што ў такі адказны момант не здолеў [Даміра] стрымаць сябе. Асіпенка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

балю́ча-знаёмы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. балю́ча-знаёмы балю́ча-знаёмая балю́ча-знаёмае балю́ча-знаёмыя
Р. балю́ча-знаёмага балю́ча-знаёмай
балю́ча-знаёмае		 балю́ча-знаёмага балю́ча-знаёмых
Д. балю́ча-знаёмаму балю́ча-знаёмай балю́ча-знаёмаму балю́ча-знаёмым
В. балю́ча-знаёмы (неадуш.)
балю́ча-знаёмага (адуш.)		 балю́ча-знаёмую балю́ча-знаёмае балю́ча-знаёмыя (неадуш.)
балю́ча-знаёмых (адуш.)
Т. балю́ча-знаёмым балю́ча-знаёмай
балю́ча-знаёмаю		 балю́ча-знаёмым балю́ча-знаёмымі
М. балю́ча-знаёмым балю́ча-знаёмай балю́ча-знаёмым балю́ча-знаёмых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

пребо́льно нареч., разг. ве́льмі балю́ча.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́цяцца, вы́тнуся, вы́тнешся, вы́тнецца; вы́цяўся, вы́цялася; вы́тніся; зак., аб каго-што і чым.

Ударыцца, стукнуцца.

В. аб вушак.

Балюча в. галавой.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

боле́зненно нареч.

1. хвараві́та;

2. (больно) балю́ча;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ку́рчыць, -чу, -чыш, -чыць; незак.

1. каго (што), звычайна безас. Балюча зводзіць мышцы цела.

Яго ўсяго курчыла.

2. што. Падгінаць.

К. пальцы на назе.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абпля́жыць

‘балюча пакараць каго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. абпля́жу абпля́жым
2-я ас. абпля́жыш абпля́жыце
3-я ас. абпля́жыць абпля́жаць
Прошлы час
м. абпля́жыў абпля́жылі
ж. абпля́жыла
н. абпля́жыла
Загадны лад
2-я ас. абпля́ж абпля́жце
Дзеепрыслоўе
прош. час абпля́жыўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

бо́льно​I

1. нареч. балю́ча;

бо́льно уда́рить балю́ча ўда́рыць;

2. безл., в знач. сказ. балю́ча; (при употреблении без неопр.) балі́ць;

мне бо́льно слы́шать мне балю́ча чуць;

бо́льно уша́м баля́ць ву́шы;

бо́льно руке́ балі́ць рука́;

мне бо́льно мне балі́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)