асо́бнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. асо́бнік асо́бнікі
Р. асо́бніка асо́бнікаў
Д. асо́бніку асо́бнікам
В. асо́бнік асо́бнікі
Т. асо́бнікам асо́бнікамі
М. асо́бніку асо́бніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

асо́бнік м. экземпля́р

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

egz.

= egzemplarz — экзэмпляр; экз.; асобнік; ас.

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Exemplár

n -s, -e

1) экземпля́р, асо́бнік

2) тып (пагары́ліва – пра чалавека)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

blurry

[ˈblɜ:ri]

adj. -rier, -riest

1) цьмя́ны; невыра́зны

2) папэ́цканы; папля́млены кля́ксамі

a blurry copy — папля́млены асо́бнік

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

экземпля́р в разн. знач. экзэмпля́р, -ра м.; асо́бнік, -ка м.;

в трёх экземпля́рах у трох экзэмпля́рах (асо́бніках);

ре́дкий экземпля́р цветка́ рэ́дкі экзэмпля́р кве́ткі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

copy

[ˈkɑ:pi]

1.

n., pl. copies

1) ко́пія f., рэпраду́кцыя f.

2) узо́р -у m. (для капіява́ньня)

3) асо́бнік -а m., экзэмпля́р -а m.

4) ру́капіс -у m., матэрыя́л для дру́ку

2.

v.

1) перапі́сваць; рабі́ць ко́пію або́ рэпраду́кцыю (калькава́ць)

2) насьле́даваць, імітава́ць; перайма́ць; браць пры́клад

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

egzemplarz

м.

1. экзэмпляр; асобнік;

w dwóch ~ach — у двух экзэмплярах (асобніках);

2. прадстаўнік; экзэмпляр; узор;

ciekawy egzemplarz motyla — цікавы экзэмпляр матыля;

egzemplarz autorski — аўтарскі экзэмпляр;

egzemplarz okazowy — абавязковы экзэмпляр;

egzemplarz sygnalny (próbny) — сігнальны экзэмпляр

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)