egzemplarz

м.

1. экзэмпляр; асобнік;

w dwóch ~ach — у двух экзэмплярах (асобніках);

2. прадстаўнік; экзэмпляр; узор;

ciekawy egzemplarz motyla — цікавы экзэмпляр матыля;

egzemplarz autorski — аўтарскі экзэмпляр;

egzemplarz okazowy — абавязковы экзэмпляр;

egzemplarz sygnalny (próbny) — сігнальны экзэмпляр

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)