амі́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. амі́н амі́ны
Р. амі́ну амі́наў
Д. амі́ну амі́нам
В. амі́н амі́ны
Т. амі́нам амі́намі
М. амі́не амі́нах

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

амі́н

часціца

Іншыя варыянты: а́ман.

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

амі́н

1. частица утверд. ами́нь;

2. в знач. сущ., м., разг. (конец) ами́нь, кры́шка ж.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

амі́н,

1. часціца. Заключнае слова малітваў, пропаведзей; азначае «так», «правільна».

2. у знач. наз. амі́н, ‑у, м. Разм. Канец, усё, скончана.

[Грэч. amēn яд стараж.-яўр.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

АМІ́Н Хафізула

(1926, г. Пагман, прав. Кабул, Афганістан — 27.12.1979),

афганскі дзярж. і паліт. дзеяч. Чл. Народна-дэмакр. партыі Афганістана (фракцыя «Хальк»). Пасля перавароту (рэвалюцыі) 27.4.1978 1-ы нам. прэм’ер-міністра і міністр замежных спраў, прэм’ер-міністр. 14.9.1979 адхіліў ад улады Н.М.Таракі, з 16 вер. ген. сакратар ЦК партыі, старшыня Рэв. савета краіны. Імкнуўся да ўсталявання аўтарытарнага рэжыму. Загінуў у час уводу сав. войскаў у Афганістан.

т. 1, с. 317

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

амі́н

(гр. amen, ад ст.-яўр. āmên)

заключнае слова хрысціянскіх малітваў, пропаведзей, якое азначае «так», «правільна».

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

Амі́н (БРС, Гарэц., Шат., Касп.), ст.-рус., ст.-слав. аминъ < грэч. ἀμήν.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Мукімі Мухамад Амін-хаджа

т. 11, с. 21

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

а́ман

часціца

Іншыя варыянты: амі́н.

Крыніцы: tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

амі́ны (ед. амі́н м.) хим. ами́ны

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)