аднача́сны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. аднача́сны аднача́сная аднача́снае аднача́сныя
Р. аднача́снага аднача́снай
аднача́снае		 аднача́снага аднача́сных
Д. аднача́снаму аднача́снай аднача́снаму аднача́сным
В. аднача́сны (неадуш.)
аднача́снага (адуш.)		 аднача́сную аднача́снае аднача́сныя (неадуш.)
аднача́сных (адуш.)
Т. аднача́сным аднача́снай
аднача́снаю		 аднача́сным аднача́снымі
М. аднача́сным аднача́снай аднача́сным аднача́сных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

аднача́сны, см. адначасо́вы

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аднача́сны, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і адначасовы. Адначасны спеў. Адначасны позірк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адначасо́вы, аднача́сны gléichzeitig; synchron [-´kro:n]; simultán;

адначасо́вая гульня́ шахм. Simultánspiel n -s, -e

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

одновре́менный адначасо́вы, аднача́сны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

jednoczesny

адначасовы, адначасны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

równoczesny

адначасовы, адначасны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

simultaneous

[,saɪməlˈteɪniəs]

adj.

адначасо́вы, аднача́сны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

synchronous

[ˈsɪŋkrənəs]

adj.

сынхрані́чны, аднача́сны, адначасо́вы, сынхро́нны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

simultaneous [ˌsɪməlˈteɪniəs] adj. (with) адначасо́вы, аднача́сны;

simultaneous translation сінхро́нны перакла́д;

be simultaneous with smth. супада́ць у ча́се (з чым-н.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)