адда́на

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
адда́на адда́ней -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

адда́на нареч. пре́данно; (чрезвычайно сильно — ещё) стра́стно;

а. служы́ць наро́ду — пре́данно служи́ть наро́ду;

а. любі́ць радзі́му — стра́стно люби́ть ро́дину

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адда́на прысл ergében, treu, getréulich

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

пре́данно нареч. адда́на; ве́рна;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адда́ны, -ая, -ае.

Прасякнуты любоўю і вернасцю да каго-, чаго-н.

А. змагар.

Адданыя справе людзі.

Аддана (прысл.) працаваць.

|| наз. адда́насць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

wiernie

верна; аддана

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ве́рна прысл (аддана) treu, ergében

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

loyally

[ˈlɔɪəli]

adv.

1) ве́рна, адда́на

2) ляя́льна

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ве́ра, -ы, ж.

1. Упэўненасць у кім-, чым-н.

В. ў свае сілы.

В. ў людзей.

2. Перакананне ў існаванні звышнатуральных сіл.

В. ў Бога.

3. Тое, што і рэлігія.

Хрысціянская в.

Чалавек другой веры.

◊

Браць (узяць) на веру (разм.) — верыць, давяраць (паверыць, даверыць) без доказаў.

Верай і праўдай (служыць) — аддана, чэсна.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

getréulich

adv

1) пра́вільна, дакла́дна

2) адда́на, надзе́йна

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)