абура́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. абура́ю абура́ем
2-я ас. абура́еш абура́еце
3-я ас. абура́е абура́юць
Прошлы час
м. абура́ў абура́лі
ж. абура́ла
н. абура́ла
Дзеепрыслоўе
цяп. час абура́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абура́ць несов. (выводить из себя) возмуща́ть; см. абу́рыць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абура́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да абурыць. Тады.. [Якім] пакорна рабіў усё, што ні скажа Рыгорка, хаця іншы раз брыгадзірава несправядлівасць да людзей вельмі абурала яго. Дуброўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абура́ць empören vt; entrüsten vt; áufbringen* vt (раззлаваць)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

абу́рыць, -ру, -рыш, -рыць; -раны; зак., каго-што.

Давесці да абурэння; выклікаць гнеў, незадавальненне.

Яго ўчынак абурыў усіх.

|| незак. абура́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. абурэ́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абуры́ць гл. абураць

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

outrage​2 [ˈaʊtreɪdʒ] v. абура́ць, гняві́ць; абража́ць; га́ньбіць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

абу́рыць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. абу́ру абу́рым
2-я ас. абу́рыш абу́рыце
3-я ас. абу́рыць абу́раць
Прошлы час
м. абу́рыў абу́рылі
ж. абу́рыла
н. -
Дзеепрыслоўе
прош. час абу́рыўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абуры́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. абуру́ абу́рым
2-я ас. абу́рыш абу́рыце
3-я ас. абу́рыць абу́раць
Прошлы час
м. абуры́ў абуры́лі
ж. абуры́ла
н. абуры́ла
Загадны лад
2-я ас. абуры́ абуры́це
Дзеепрыслоўе
прош. час абуры́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

oburzać

незак. абураць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)