абся́г

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. абся́г абся́гі
Р. абся́гу абся́гаў
Д. абся́гу абся́гам
В. абся́г абся́гі
Т. абся́гам абся́гамі
М. абся́гу абся́гах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

абся́г, -у, м.

1. Прастора, абшар, далягляд.

Любавацца абсягам палёў.

2. перан. Сфера, галіна дзейнасці каго-, чаго-н.

А. інтарэсаў.

|| прым. абся́жны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абся́г, -гу м.

1. просто́р; ширь ж.;

2. перен. о́бласть ж.; о́трасль ж., сфе́ра ж.;

а. ве́даўо́бласть (о́трасль, сфе́ра) зна́ний;

3. перен. масшта́б;

а. вытво́рчасці — масшта́б произво́дства

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абся́г, ‑у, м.

1. Прастора, якую можна акінуць, ахапіць вокам; абшар; далягляд. Адсюль, з пагорка, перад чалавекам раскрываецца ўвесь абсяг. Даніленка. Палікар Сцяпанавіч, як сядзеў, адразу ўспомніў учарашні абсяг палёў навокал. Грамовіч.

2. перан. Сфера, галіна дзейнасці каго‑, чаго‑н. Увесь абсяг маіх інтарэсаў у асноўным абмяжоўваўся пытаннямі культуры. Сабаленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абся́г м

1. (прастора) Wite f -;

2. (галіна дзейнасці) Berich m -(e)s, -e, Gebet n -(e)s, -e; Sphäre f -, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

breadth [bredθ] n.

1. шырыня́ (таксама перан.);

the breadth of the river шырыня́ ракі́;

breadth of vision шырыня́ кругагля́ду

2. абся́г (пра веды, інтарэсы і да т.п.);

The breadth of his knowledge was surprising. Абсяг яго ведаў уражваў.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

compass [ˈkʌmpəs] n.

1. ко́мпас

2. pl. compasses (таксама a pair of compasses) цы́ркуль

3. аб’ём, дыяпазо́н

4. fml абся́г, мяжа́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

przestwór, ~oru

przestw|ór

м. прастора; абсяг;

~ór świata — прастора свету

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

breadth

[bredӨ]

n.

1) шырыня́ f.

the breadth of the road — шырыня́ даро́гі

2) глыбіня́ f.

breadth of mind — глыбіня́ ро́зуму, шырыня́ кругагля́ду

breadth of understanding — глыбіня́ зразуме́ньня

3) абся́г, разма́х -у m.

the breadth of his knowledge — абся́г яго́ ве́даў

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Сфе́ра ’шар ці яго паверхня знутры’, ’прастора дзеяння; межы распаўсюджвання’ (ТСБМ), сфэ́ра ’абшар, на які сягаюць сілы, уплывы нябеснага цела; круг уплыву’ (Ласт.), ’абсяг’ (Некр. і Байк.). Ст.-бел. спе́ра (сфе́ра) ’сфера, арбіта планет’, XV ст. < ст.-польск. sfera, spera < лац. sphaera ад грэч. σφατρα ’шар, мяч, ядро’ (Булыка, Лекс. запазыч., 139). Сучаснае слова можа быць паўторным запазычаннем з рус. сфе́ра, дзе з XVII ст. праз польск. sfera або ням. Sphaere, якія, далей, да той жа крыніцы; гл. Фасмер, 3, 815.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)