абрабля́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. абрабля́ю абрабля́ем
2-я ас. абрабля́еш абрабля́еце
3-я ас. абрабля́е абрабля́юць
Прошлы час
м. абрабля́ў абрабля́лі
ж. абрабля́ла
н. абрабля́ла
Загадны лад
2-я ас. абрабля́й абрабля́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час абрабля́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абрабля́ць несов.

1. обраба́тывать, возде́лывать;

2. (придавать нужный вид) обраба́тывать, обде́лывать;

3. разг. па́чкать;

1-3 см. абрабі́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абрабля́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе.

Незак. да абрабіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абрабі́ць, -раблю́, -ро́біш, -ро́біць; -ро́блены; зак.

1. што. Апрацаваць, дагледзець.

А. зямлю.

2. што. Апрацоўваючы, прыдаць чаму-н. патрэбны выгляд, якасць.

А. каштоўны камень.

3. каго-што. Запэцкаць, забрудзіць чым-н. (разм.).

А. кашулю.

|| незак. абрабля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абрабі́ць, абрабля́ць

1. (апрацаваць) beárbeiten vt; in Órdnung bríngen* (прывесці ў парадак);

2. разм. (запэцкаць) verschmútzen vt, beschmútzen vt; schmútzig máchen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

абрабля́цца, ‑яюся, ‑яешся, ‑яецца; незак.

1. Незак. да абрабіцца.

2. Зал. да абрабляць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

◎ Кве́каць ’абрабляць, пэцкаць’ (КЭС, лаг.). Гіперкарэктная форма да квецаць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

till​2 [tɪl] v. lit. ара́ць; абрабля́ць, працава́ць на зямлі́;

till a farm працава́ць на фе́рме

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

абрабля́цца несов.

1. разг. па́чкаться; (испражнениями — ещё) обде́лываться;

2. страд. обраба́тываться; возде́лываться;

3. страд. обраба́тываться, возде́лываться; обде́лываться; па́чкаться; см. абрабля́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

beárbeiten

vt апрацо́ўваць; урабля́ць; абрабля́ць

ein Musíkstück ~ — аранжы́раваць музы́чны твор

j-n mit Fáustschlägen ~ — разм. надава́ць каму́-н. тумако́ў

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)