абрабі́ць, абрабля́ць
1. (апрацаваць) beárbeiten vt; in Órdnung bríngen* (прывесці ў парадак);
2. разм (запэцкаць) verschmútzen vt, beschmútzen vt; schmútzig máchen
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)