пазыкаатрыма́льнік, ‑а, м.

Той, хто атрымлівае пазыку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пазыкадава́льнік, ‑а, м.

Той, хто дае пазыку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паланіза́тар, ‑а, м.

Той, хто праводзіць паланізацыю.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

парапсіхо́лаг, ‑а, м.

Той, хто займаецца парапсіхалогіяй.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перасы́пшчык, ‑а, м.

Той, хто займаецца перасыпкай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

першаствара́льнік,

Той, хто першы стварае што‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

карата́жнік, ‑а, м.

Той, хто праводзіць каратаж.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

касмапла́вальнік, ‑а, м.

Той, хто займаецца касмаплаваннем.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кватэранайма́льнік, ‑а, м.

Той, хто наймае кватэру.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кінагляда́ч, ‑гледача, м.

Той, хто глядзіць кінафільм.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)