заканада́вец, ‑даўца, м.
1. Той, хто ўкладае законы.
2. перан. Той, хто аказвае ўплыў на ўстанаўленне норм грамадскіх паводзін, моды і пад. Заканадавец мод.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)