згубі́цель, -я, мн. -і, -яў, м.

Той, хто губіць, загубіў каго-, што-н.

Жукі-караеды — згубіцелі лесу.

|| ж. згубі́целька, -і, ДМ -льцы, мн. -і, -лек.

|| прым. згубі́цельскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)