ГЕ́БА,

Гебея, у грэчаскай міфалогіі багіня юнацтва, дачка Зеўса і Геры, сястра Арэса. На Алімпе ў палацы Зеўса на баляваннях багоў выконвала абавязкі віначэрпа (пазней яны перайшлі на Ганімеда). Пасля абагаўлення Геракла Геба стала яго жонкай. Вяселле Гебы і Геракла — часты сюжэт у ант. паэзіі (Сапфо, Піндар, Авідзій), выяўл. мастацтве (рэльефы, творы вазапісу, скульптуры А.Кановы, Б.Торвальдсена), у музыцы (оперы Р.Кайзера, К.В.Глюка) і інш. У рым. міфалогіі Гебе адпавядае Ювента.

т. 5, с. 128

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ГІДРАКСІЛА́ЗЫ,

монааксігеназы, ферменты класа аксідарэдуктаз. Каталізуюць уключэнне ў малекулу арган. субстрату аднаго з двух атамаў кіслароду ў выглядзе гідраксільнай групы (адсюль назва), другі атам аднаўляецца да вады H2O. Гідраксілазы называюць таксама аксігеназамі са змешанай функцыяй (акісляюць адначасова 2 розныя субстраты). Вызначаюцца складаным механізмам уздзеяння. Шырока распаўсюджаны ў прыродзе, біял. тканках; асабліва шмат гідраксілаз у мікрасомах наднырачнікаў млекакормячых, дзе яны ўдзельнічаюць у акісленні прамежкавых прадуктаў абмену стэроідных гармонаў (цытахром-P-450-гідраксілазы).

т. 5, с. 225

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

яно́

1. род., вин. яго́, дат. яму́, твор., предл. ім; мн. яны́; мест. личн., ср. оно́; см. ён;

2. частица, разг. оно́;

я. і лепш — оно́ и лу́чше;

вось я. што! — вот оно́ что!;

вунь я. што! — вон оно́ что!;

я. і віда́ць — оно́ и ви́дно

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

przeznaczony

przeznaczon|y

прызначаны; перадвызначаны; суджаны;

to było ~e dla kogo — гэта было прызначана для каго;

było im ~e, że umrą — ім было суджана памерці;

byli sobie ~i — яны былі прызначаны адно для аднаго

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

piszczeć

piszcz|eć

незак.

1. пішчаць; вішчаць;

2. енчыць; плакаць;

3. дудзець;

u nich bieda aż ~y разм. яны не могуць звесці канцы з канцамі;

wiedzieć, co w trawie ~y — ведаць, куды вецер дзьме

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

sand

[sænd]

1.

n.

1) пясо́к -ку́ m.

2) пяско́вы ко́лер

2.

v.t.

1) пасыпа́ць пяско́м

They sanded the icy road — Яны́ пасы́палі заледзяне́лую даро́гу пяско́м

2) напаўня́ць пяско́м

3) зако́пваць у пясо́к

4) шліфава́ць пяско́м або́ нажда́чнай папе́рай

3.

adj.

пяско́вы, пясо́чны

- sands

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

career

[kəˈrɪr]

1.

n.

1)

а) заня́так -ку m., прафэ́сія f.

б) кар’е́ра f.

2) ху́ткасьць f., по́ўны ход

They rode in full career — Яны́ е́халі по́ўным хо́дам

2.

adj.

прафэсі́йны

career personnel — прафэсі́йны пэрсана́л, працаўнікі́

career woman — жанчы́на, яка́я прафэсі́йна працу́е, ро́біць кар’е́ру

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

tour

[tʊr]

1.

v.

1) падаро́жнічаць

Last year they toured Europe — Ле́тась яны́ падаро́жнічалі па Эўро́пе

2) рабіць турнэ́

3) агляда́ць

to tour the museum — агле́дзець музэ́й

2.

n.

1) падаро́жжа n

2) агле́дзіны pl.

a tour of the old city — агле́дзіны старо́га го́раду

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

among

[əˈmʌŋ]

prep.

1) сяро́д, памі́ж

among the trees — сяро́д дрэ́ваў

to divide among the boys — падзялі́ць памі́ж хлапцо́ў

2) з

one among many — адзі́н з мно́гіх

3) ра́зам, супо́льна

Among them they have spoiled the child — Яны́ ра́зам разбэ́сьцілі дзіця́

- among oneselves

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ці, злуч. і часц.

1. злуч. размеркавальны. Ужыв. для супастаўлення членаў сказа і сказаў, якія па сваім значэнні з’яўляюцца аднолькава магчымымі ці раўназначнымі, указваючы на выбар аднаго з іх.

Заўтра будзе дождж ці снег.

Хлопчыку гадкоў пяць ці шэсць.

2. злуч. размеркавальна-пералічальны. Аб’ядноўвае сказы і члены сказа пры пералічэнні.

Ці рана, ці позна, ці зусім не прыйдзе.

3. Уваходзіць у склад паўторнага пералічальна-размеркавальнага злучніка «ці то..., ці то».

4. злуч. далучальны. Ужыв. для далучэння членаў сказа і сказаў з заўвагамі дадатковага характару.

Рукі выціралі скарачом ці, як яго яшчэ называюць, трапкачом.

5. злуч. падпарадкавальны. Ужыв. пры даданых сказах з ускосным пытаннем.

Мы падумалі, ці не збіраецца на дождж.

6. часц. пыт. Узмацняе пытальны характар.

Ці зразумеюць яны нас?

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)