Капэ́ля ’група музыкантаў’ (Ант. бел. нар. песні) (гл. папярэдняе).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Каро́ўкі ’аер’ (Нар. сл.). Да карова (гл.), матывацыя няясная.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Кархі́ ’пра нездаровае кашлянне’ (Нар. лекс.). Гл. карх і.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Квашалі́ны ’студзень’ (Нар. лекс.). Дысімілятыўны варыянт ад квашаніна (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Кеб ’каб’ (Арх. ГУ, Нар. словатв., Шатал.). Гл. каб.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Кло́ўня (клёвня) ’рыбалоўная прылада, кломля’ (Нар. лекс.). Гл. кломля.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Клу́мбы ’драўляныя пантофлі’ (Жд. 2, Нар. сл.). Гл. клумпы.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Клі́кацца ’падтрымліваць сувязь, мець зносіны’ (Нар. словатв.). Параўн. клікаць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Кны́пень ’завостраная палачка’ (З нар. сл.). Да кныпель (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Кок ’падзыўны або трывожны кліч пеўня’ (Нар. лекс.). Гукапераймальнае.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)