Карх1 ’карак’ (Сл. паўн.-зах.), гл. карак, карк. Экспрэсіўнае к > х.

Карх2 ’пра кашлянне’ (Нар. лекс.). Гл. кархаць1.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)