приноси́ть несов.

1. (доставлять) прыно́сіць;

приноси́ть дрова́ прыно́сіць дро́вы;

приноси́ть паке́ты прыно́сіць паке́ты;

2. (давать) прыно́сіць; дава́ць; (причинять) прычыня́ць, рабі́ць, нано́сіць;

приноси́ть по́льзу прыно́сіць (дава́ць) кары́сць;

приноси́ть неприя́тности прыно́сіць (прычыня́ць, рабі́ць) непрые́мнасці;

3. (рожать — о животных) прыво́дзіць, нараджа́ць;

4. (давать урожай) дава́ць, прыно́сіць;

земля́ прино́сит хоро́ший урожа́й зямля́ дае́ (прыно́сіць) до́бры ўраджа́й, зямля́ до́бра ро́дзіць;

5. (в сочетаниях со многими существительными, когда приноси́ть означает — производить какое-л. действие, соответствующее значению этого существительного) прыно́сіць; (давать) дава́ць; (подавать) падава́ць; (делать) рабі́ць; (выражать) выка́зваць; (заявлять) заяўля́ць; (просить) прасі́ць; а также переводится другими глаголами в соответствии со значением существительного;

приноси́ть в дар прыно́сіць (дава́ць) у дар, дары́ць;

приноси́ть в же́ртву прыно́сіць у ахвя́ру (каго, што), ахвярава́ць (кім, чым);

приноси́ть вред прыно́сіць (рабі́ць) шко́ду, шко́дзіць;

приноси́ть кля́тву дава́ць кля́тву, клясці́ся;

приноси́ть прися́гу дава́ць прыся́гу, прысяга́ць;

приноси́ть жа́лобу падава́ць (заяўля́ць) ска́ргу, ска́рдзіцца;

приноси́ть про́сьбу падава́ць про́сьбу, прасі́ць;

приноси́ть благода́рность выка́зваць падзя́ку, дзя́каваць;

приноси́ть свои́ извине́ния прасі́ць прабачэ́ння;

приноси́ть пови́нную прыхо́дзіць з пакая́ннем, ка́яцца;

6. безл., прост. (о неожиданном, нежелательном приходе, приезде кого-л.) прыно́сіць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

nah

1.

a блі́зкі, недалёкі

ein ~er Freund — блі́зкі ся́бар [друг]

die ~e Stadt — блі́зкі [бліжэ́йшы] го́рад

in ~er Zkunft — у недалёкай бу́дучыні, ху́тка

der Smmer ist ~(e) — набліжа́ецца ле́та

ich war ~e darn… — яшчэ́ кры́ху [чуць], i я…

2.

adv (an, bei, von D) паблі́зу, каля́, недалёка (ад каго-н., чаго-н.), по́бач (з кім-н., чым-н.)

von [aus] ~ und fern — адусю́ль, з усі́х канцо́ў

etw. von ~ betrchten — разгляда́ць што-н. зблі́зку

j-m zu ~(e) trten* — зачапі́ць, пакрыўдзіць каго́-н.

~ verwndt sein — быць у блі́зкім свая́цтве

~e darn sein, etw. zu tun* — збіра́цца [быць ама́ль гато́вым] зрабі́ць што-н.

3.

prp (D) каля́, по́бач, паблі́зу

~ dem Hus — каля́ до́му, паблі́зу [по́бач] з до́мам

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

nicht

1.

prtc

1) не

~ groß — невялі́кі

ist das ~ gercht? — ці гэ́та не справядлі́ва?

~ wahr? — ці не пра́ўда?

~ mehr als… — не больш чым

gar ~ — зусі́м не

~ inmal… — на́ват не…

das ist ~ hne! — гэ́та не без таго́ [не без ціка́ўнасці]!

was er da nur ~ lles geshen hat! — чаго́ ён там то́лькі не (па)ба́чыў!

was ~ noch! — то́лькі б не так!

2) не (з узмацняльным значэннем)

was er ~ lles weiß! — чаго́ ён то́лькі не ве́дае!

was du ~ sagst! — што ты ка́жаш!

warm ~? — чаму́ ж не?

~ doch! — дык не!

3) ні

~ im gerngsten — у ніцкім ра́зе

2.

:

cj

~ nur…, sndern auch… — не то́лькі…, але́ [а] i…

~… noch — ні… ні…

~ hute noch mrgen — ні сёння, ні за́ўтра

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

über=

1.

аддз. дзеясл. прыстаўка, указвае на:

1) рух паверх чаго-н.: überlegen палажы́ць (звеху чаго-н.); überspannen абця́гваць зве́рху [паве́рх] (чаго-н.)

2) рух праз [цераз] што-н.: überfliegen* пералята́ць

3) перавышэнне былога узроўню: überfließen* пераліва́цца (цераз край)

4) няпоўнае выкарыстанне: überlassen* пакіда́ць (пра запас), прыхо́ўваць

2.

неаддз. дзеясл. прыстаўка, указвае на:

1) рух паўзверх чаго-н., або цераз, праз што-н.: überflegen* праляце́ць (над чым-н.), пераляце́ць (што-н.); прабе́гчы вачы́ма

2) распаўсюджанне дзеяння на ўвесь прадмет: übershen* агляда́ць, акі́дваць по́глядам [по́зіркам]

3) пропуск, недагляд: übershen* прапусці́ць (памылку)

4) паўтарэнне дзеяння: überrbeiten* перарабі́ць

5) перадачу чаго-н.: überlssen* уступа́ць; пакіда́ць; прадстаўля́ць

6) празмернасць дзеяння: übertriben* перабо́льшваць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

brnnen

*

1.

vt

1) палі́ць, абпа́льваць

die Schuld brennt sein Gewssen — віна́ му́чыць яго́ (сумле́нне)

2) падсма́жваць (каву, кофе)

3) завіва́ць (валасы)

2.vi гарэ́ць; пала́ць

lchterloh ~ — пала́ць, быць ахо́пленым по́лымем

2) пячл (пра сонца, крапіву і г.д.)

3) (vor D) перан. гарэ́ць (жаданнем і г.д.)

er brennt daruf, es zu tun* — ён гары́ць жада́ннем зрабі́ць гэ́та

3.

vimp

es brennt! — пажа́р!, гары́м!

es brennt ihm auf der Znge — у яго́ язы́к свярбі́ць (нешта паведаміць)

wo brennt's denn? — што за спе́шка?

◊ was dich nicht brennt, das blse nicht — ≅ не лезь не ў свае́ спра́вы

4.

(sich) апячы́ся

sich an etw. (D) ~ — перан. апячы́ся на чым-н.

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Lben

n -s, -

1) жыццё, існава́нне

ins ~ trten* — уступа́ць у жыццё

am ~ bliben* — заста́цца жывы́м

ums ~ kmmen* — загі́нуць

mit dem ~ davnkommen* — вы́ратаваць сваё жыццё

~ und Triben — жыццёбыццё

das ~ geneßen* — мець асало́ду ад жыцця́

sich (D) das ~ leicht mchen — не турбава́цца ні аб чым

am ~ hängen* — любі́ць сваё жыццё

in minem gnzen ~ — за ўсё сваё жыццё

fürs gnze ~ — на ўсё жыццё

sich (D) das ~ nhmen* — пако́нчыць з сабо́ю, пазба́віць сябе́ жыцця́

~ spndend — жыватво́рны

~ sprühend — жыццяра́дасны, по́ўны жыцця

2) жыццё, ажыўле́нне, рух

das ~ ist erstrben — жыццё заме́рла

das ~ in die Bde brngen*разм. уне́сці ажыўле́нне ў кампа́нію

ins ~ rfen* — вы́клікаць да жыцця́; ствара́ць (што-н.); пакла́сці пача́так (чаму-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Rand

m -(e)s, -Ränder

1) край, рант, абрэ́з;

am ~e des Grbes sthen* стая́ць адно́й наго́й у магі́ле;

ein Glas bis an den ~ [bis zum ~e] füllen напо́ўніць шкля́нку [бака́л, ке́ліх] да краёў

2) аблямо́ўка, шляк, абадо́к;

er htte dnkle Ränder um die ugen у яго́ былі́ сі́нія кругі́ пад вача́мі

3) палі́ (кнігі, сшытка);

am ~e noteren зрабіць паме́тку [адзна́ку] на паля́х

4) узле́сак

am ~e sein разм. дайсці́ [дабі́ць] да ру́чкі;

etw. zu ~e brngen* зако́нчыць, завяршы́ць што-н.; адва́жыцца, асме́ліцца на што-н.;

ußer ~ und Band sein не па́мятаць сябе́ (ад злосці і г.д.) лютава́ць;

an den ~ der Verzwiflung brngen* даве́сці да по́ўнага адча́ю;

zu ~e kmmen* спра́віцца з чым-н.

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

rein

1. a

1) чы́сты, незабру́джаны;

~ hlten* захо́ўваць чысцінр

2) чы́сты, аха́йны;

~ mchen чы́сціць;

~en Tisch mchen пако́нчыць з чым-н.

3) чы́сты, сумле́нны, праўдзі́вы

ine ~e Wste hben быць не запля́мленым

4) чы́сты, пра́вільны (вымаўленне)

5) чы́сты, без даме́шку;

~er Wein inschenken гавары́ць шчы́ра [адкры́та]

6) чы́сты, абсалю́тны;

das war ein ~es Glück гэ́та было́ про́ста шча́сце [быў шчаслі́вы вы́падак];

~er nsinn чы́стая лухта́, глу́пста

7) ins Rine schriben* піса́ць на́чыста;

etw. ins Rine brngen* вы́ясніць што-н.;

mit etw. (D) im Rinen sein цсна прадстаўля́ць сабе́ што-н.

2. adv

1) чы́ста;

lles ~ ufessen* з’е́сці ўсё на́чыста

2) до́бра, чы́ста (працаваць)

3) разм. зусі́м, ца́лкам;

~ gar nichts зусі́м [ ро́ўна] нічо́га

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

zehen

*

1.

vt

1) цягну́ць; валачы́

2) выця́гваць, выма́ць; выдзёргваць, вырыва́ць, дастава́ць

inen Zahn ~ — вырыва́ць зуб

3) право́дзіць (лінію, баразну і г.д.)

4) прыця́гваць (каго-н. да ўдзелу ў чым-н.)

zur Verntwortung ~ — прыця́гваць да адка́знасці

5) гадава́ць, выхо́ўваць (дзіця); разво́дзіць (жывёл, расліны)

6) стро́іць (грымасу)

2.

vi

1) (s) ісці́, ру́хацца, цягну́цца (масай, гуртам)

die Mnschen zgen auf die Strße — лю́дзі вы́йшлі на ву́ліцу

2) (s) пераязджа́ць (куды-н.); ляце́ць, пералята́ць (пра птушак)

3) цягну́ць, прадзіма́ць

der fen zieht — печ ма́е ця́гу

4) (mit D) шахм. рабі́ць ход

3.

(sich)

1) цягну́цца; распасціра́цца

2) (in A) праніка́ць (у што-н.)

3)

die Sche zieht sich in die Länge — спра́ва заця́гваецца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

nic

1. нічога;

nie myśleć o niczym — ні аб чым не думаць;

nic a nic — абсалютна нічога; нічагуткі; анічога;

nic dziwnego — нічога дзіўнага;

2. зусім;

nic nie spał — ён зусім не спаў;

3. н. нішто;

wielkie nic — поўная нікчэмнасць;

wszystko na nic — усё дарэмна (дарма);

na niczym mu nie zbywa — яму нічога не трэба; у яго ўсяго ўдосталь;

nic tu po was — вы тут не патрэбныя;

nic innego — нічога іншага;

do niczego — ні да чаго;

nic mi nie jest — са мной усё ў парадку;

ach ty nic dobrego! — ах, ты, шалапут!;

to nic (nie szkodzi) — нічога (страшнага);

za nic — а) ні за што;

ніяк; в) ні ў што;

nic mi po tym — мне ўсё адно; усё роўна

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)