арабі́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Вучоны, спецыяліст у галіне арабістыкі.

|| ж. арабі́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс, часткова)

багасло́ў, -ло́ва, мн. -ло́вы, -ло́ваў, м.

1. Спецыяліст у галіне багаслоўя.

2. Навучэнец старэйшых класаў духоўнай семінарыі (уст.).

|| прым. багасло́ўскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс, часткова)

выда́тнасць, -і, ж.

1. гл. выдатны.

2. Што-н. славутае. Архітэктурныя выдатнасці Полацка.

3. Выдатны ў нейкай справе спецыяліст. Сусветныя выдатнасці навукі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс, часткова)

інструмента́льшчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Рабочы, спецыяліст, заняты вырабам інструментаў (у 1 знач.). Слесар-і.

|| ж. інструмента́льшчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс, часткова)

лінгві́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Спецыяліст у галіне лінгвістыкі, мовазнавец.

|| ж. лінгві́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс, часткова)

Fáchkraft

f -, -kräfte спецыялі́ст

er ist éine wértvolle ~ — ён кашто́ўны рабо́тнік

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

канды́тар, ‑а, м.

Спецыяліст па прыгатаванню кандытарскіх вырабаў. // Уст. Гаспадар кандытарскай.

[Лац. conditor.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

здзіра́льшчык, ‑а, м.

Рабочы, спецыяліст па здзіранню чаго‑н. Здзіральшчык бяросты.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дыза́йнер, ‑а, м.

Спецыяліст па мастацкаму праектаванню прамысловых вырабаў; мастак-канструктар.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гінеко́лаг, ‑а, м.

Урач па жаночых хваробах, спецыяліст у галіне гінекалогіі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)