друі́д, ‑а, М ‑дзе, м.

Жрэц у старажытных кельтаў.

[Фр. druide.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дымаадво́д, ‑а, М ‑дзе, м.

Прыстасаванне для адводу дыму.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

казаво́д, ‑а, М ‑дзе, м.

Тое, што і козагадовец.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

канакра́д, ‑а, М ‑дзе, м.

Злодзей, які крадзе коней.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

канапляво́д, ‑а, М ‑дзе, м.

Той, хто вырошчвае каноплі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кастае́да, ‑ы, ДМ ‑дзе, ж.

Народная назва карыесу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кветкаво́д, ‑а, М ‑дзе, м.

Той, хто займаецца кветкаводствам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кінапрапага́нда, ‑ы, ДМ ‑дзе, ж.

Прапаганда сродкамі кіно.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кураво́д, ‑а, М ‑дзе, м.

Тое, што і курагадовец.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лесаво́д, ‑а, М ‑дзе, м.

Спецыяліст у галіне лесаводства.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)