лакіро́ўшчык, -а, мн. -і, -аў, м.
1. Спецыяліст па лакіроўцы (у 1 знач.).
2. перан. Пра таго, хто прыхарошвае што-н.
|| ж. лакіро́ўшчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.
|| прым. лакіро́ўшчыцкі, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
трэ́нер, -а, мн. -ы, -аў, м.
Спецыяліст, які займаецца трэніроўкай спартсменаў.
Т. валейбольнай каманды.
Т. па дзюдо.
|| ж. трэ́нерка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак (разм.).
|| прым. трэ́нерскі, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
Краве́ц 1 ’спецыяліст па шыццю адзення’ (ТСБМ, Нас., Шат., Касп., ТС, Сл. паўн.-зах., Бяльк., Мядзв., Грыг., Мал., Сержп. Ск., Сержп. Грам., Шпіл.). Параўн. укр. кравець і рус. (зах.) кравец ’тс’. Геаграфія сведчыць у карысць запазычання з польск. krawiec ’тс’ (Слаўскі, 3, 71; Кюнэ, Poln., 68).
Краве́ц 2 ’від рака’ (Дэмб. II, Яшк.). Да кравец 1 (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
е́гер, -а, мн. -ы, -аў, м.
1. Паляўнічы прафесіянал; спецыяліст па арганізацыі палявання, ахове і ўзнаўленні фаўны.
2. Салдат з асобых стралковых (егерскіх) палкоў у некаторых еўрапейскіх арміях.
|| прым. е́герскі, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
вакалі́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.
1. Спецыяліст у галіне вакальнага мастацтва, а таксама па пастаноўцы голасу спевака.
2. Спявак-прафесіянал.
|| ж. вакалі́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
жывёлаво́д, ‑а. М ‑дзе, м.
Спецыяліст у галіне жывёлагадоўлі. [У бібліятэцы] былі брашуры аб вопыце жывёлаводаў калгаса.., аб кармленні малочных кароў. Шчарбатаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
даро́жнік, ‑а, м.
Спецыяліст па будаўніцтву і эксплуатацыі дарог. Дарожнікі расшыралі, брукавалі дарогу, што злучала вёску Слабада з Полацкам. Хадкевіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шпале́рнік, ‑а, м.
1. Майстар, спецыяліст па вырабу шпалераў (у 1 знач.).
2. Тое, што і шпалера (у 3 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
артапе́д
(ад артапедыя)
спецыяліст па артапедыі.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
дэгуста́тар
(лац. degustator)
спецыяліст па дэгустацыі.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)