Verbum

анлайнавы слоўнік

махаві́к ¹, ‑а, м.

Кола вялікага дыяметра з масіўным вобадам, якое забяспечвае раўнамерны рух механізма. Рытмічна пляскаў пас, што ішоў ад махавіка трактара. Шамякін.

махаві́к ², ‑а, м.

Грыб на тонкай ножцы з жоўта-бурай шапкай. Лес вялікі, грыбоў — хоць касой касі: на імшарынах — махавікі, як жоўтыя сонцы. Лось.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

па́ства ¹, ‑ы, ж., зб.

Веруючыя якой‑н. царквы; парафіяне. [Ксёндз] вялікі мастак на тое, каб стварыць адпаведны настрой у сва[ёй] паствы, каб потым выігрываць на яе струнах патрэбныя яму мелодыі. Колас.

па́ства ², ‑ы, ж.

Абл. Пасьба. Ззаду стаім, маладзейшыя, — Усе басанож, Так, як вярнуліся з паствы. Танк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спярша́, прысл.

Разм. Першапачаткова, раней, спачатку. Спярша служыў .. [дзядуля] .. у мешчаніна, кульгавага пана Пстрычкі, што меў многа зямлі і вялікі сад. Гарэцкі. І сотні глотак песню падхапілі, Спярша няўлад, а грымнулі яны — Аж затрымцела вецце і бадылле і загулі шчарбатыя званы. Грахоўскі. Дзверы спярша абурана рыпнулі, потым гнеўна грукнулі. Васілёнак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

cavernous

[ˈkævərnəs]

adj.

1) вялі́кі й пусты́

2) пячо́рны, магі́льны

cavernous darkness — магі́льная це́мра

3) пячо́рысты

cavernous mountains — пячо́рыстыя го́ры

4) по́рысты

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

arch-

pref.

1) гало́ўны, ста́ршы

archenemy — гало́ўны во́раг

2) заўзя́ты, страшэ́нны, ве́льмі вялі́кі

arch-liar — страшэ́нны маню́ка

archconservative — ве́льмі кансэрваты́ўны, рэакцы́йны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

шрифт шрыфт, род. шры́фту м.;

жи́рный шрифт то́ўсты шрыфт;

курси́вный шрифт курсі́ўны шрыфт;

ме́лкий шрифт дро́бны шрыфт;

кру́пный шрифт буйны́ (вялі́кі) шрыфт;

готи́ческий шрифт гаты́чны шрыфт;

прямо́й шрифт прамы́ шрыфт;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

здаро́вы, -ая, -ае.

1. Які мае добрае здароўе, не хворы.

Здаровае дзіця.

З. арганізм.

2. Які выражае здароўе, уласцівы здароваму чалавеку.

З. выгляд.

З. смех.

3. Карысны для здароўя.

Здаровае надвор’е.

Здаровае харчаванне.

4. перан. Карысны, правільны.

Здаровая ідэя.

З. быт.

5. Моцнага целаскладу, дужы (разм.).

З. хлопец.

6. Вялікі, моцны (пра з’явы, прадметы; разм.).

З. мароз.

З. кавалак жалеза.

7. у знач выкл. здаро́ў (здаро́ва)! Ужыв. як прывітанне пры сустрэчы (разм.).

◊

Будзь (або бывай) здароў — развітальнае пажаданне заставацца здаровым.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

tenis

м.

1. спарт. тэніс;

tenis stołowy — настольны тэніс; пінг-понг;

tenis ziemny — вялікі тэніс;

2. сукно, суконная тканіна

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

wybujały

wybujał|y

1. збуялы; пышны;

~a roślinność — пышная расліннасць;

2. перан. празмерны; вялікі; пышны;

~a fantazja — багатая фантазія

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

uczciwy

uczciw|y

1. сумленны, добрасумленны;

~e zamiary — добрасумленныя намеры;

2. перан. прыстойны, добры, вялікі;

~y zarobek — добры заробак

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)