Féuer
1) аго́нь, по́лымя
2) пажа́р
3) стральба́
4) запа́л, па́лкасць
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Féuer
1) аго́нь, по́лымя
2) пажа́р
3) стральба́
4) запа́л, па́лкасць
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Verständnis
1) (für
2) разуме́нне, спачува́нне
3) пагадне́нне, дамо́ўленасць; узаемаразуме́нне
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
wérden
1.
1) (
2)
2.
дапаможны дзеяслоў, служыць для ўтварэння футуруму І і ІІ і пасіву (не перакладаецца); ich wérde ábwarten я перачака́ю
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
réchnen
1.
1) лічы́ць, вылі́чваць;
im Kopf ~ падлі́чваць у галаве́;
von héute an geréchnet пачына́ючы з сённяшняга дня
2) (auf A) разлі́чваць, спадзява́цца (на каго-н., на што-н.)
3) (mit
2.
1) раша́ць, вылі́чваць, падлі́чваць
2) (zu D) прылі́чваць (да каго-н., да чаго-н.);
das muss man ihm zur Éhre ~ гэ́та ро́біць яму́ го́нар;
j-m etw. zum [als] Verdíenst ~ ста́віць каму́-н. што-н. у заслу́гу
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Herr
1) пан, спада́р, гэр
2) гаспада́р, улада́льнік
3) мужчы́на
4) Бог, Гаспо́дзь
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
гара́чы
1. горя́чий;
2. горя́чий, жа́ркий; (о погоде — ещё) зно́йный;
3.
4. горя́чий; вспы́льчивый;
5. горя́чий, стра́стный, пла́менный, пы́лкий; жа́ркий;
6.
◊ пад ~чую руку́ — под горя́чую ру́ку;
вы́паліць ~
~чая галава́ — горя́чая голова́;
~чая кроў — горя́чая кровь;
па ~чых сляда́х — по горя́чим следа́м, по горя́чему сле́ду;
г. пункт — горя́чая то́чка;
усы́паць ~чых — всы́пать горя́чих;
у ~чай вадзе́ купа́ны —
куй жале́за, паку́ль ~чае —
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
уда́рыць
1. schlágen*
уда́рыць каго
уда́рыць наго́й mit dem Fuß tréten*;
уда́рыць кі́ем mit éinem Stock schlágen*;
уда́рыць па стале́ auf den Tisch háuen;
мала́нка уда́рыла ў дрэ́ва der Blitz hat in den Baum éingeschlagen;
уда́рыць у бу́бен trómmeln
2. (раптоўна атакаваць) jäh ángreifen*;
3.
уда́рыць у штыкі́ mit der blánken Wáffe vórstoßen* [vórstürzen];
◊ уда́рыць у галаву́ (пра віно) zu [in den] Kopf stéigen*;
не уда́рыць у гразь тва́рам
уда́рыць па рука́х (пры дамове) éinschlagen*
уда́рыць па кішэ́ні
уда́рыць па бюракраты́зме gégen den Bürokratísmus éinschreiten* [vórgehen*]
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
наш
1.
на́ша могу́чая Ро́дина на́ша магу́тная Радзі́ма;
у них о́пыта бо́льше нашего у іх во́пыту больш,
2.
поживёшь у наших пажыве́ш у на́шых;
он стал нашим ён стаў (зрабі́ўся) на́шым;
◊
наша взяла́! на́ша ўзяло́!;
и нашим и ва́шим і на́шым і ва́шым;
наше вам (почте́ние)
не ме́ньше нашего не менш, як у нас, не менш за нас;
это не наше де́ло (нас не каса́ется) гэ́та не на́ша спра́ва;
поживи́те с наше пажыві́це з на́ша (сто́лькі, як мы);
по-нашему па-на́шаму;
знай наших! ве́дай (знай) на́шых!;
бо́льше нашего больш, як у нас, больш за нас;
пусть зна́ют наших няха́й ве́даюць (зна́юць) на́шых;
наш брат (челове́к) наш брат (чалаве́к).
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
предста́вить
1. (подать, привести доказательства, справки
предста́вить но́вые да́нные пада́ць (прыве́сці) но́выя да́дзеныя;
предста́вить свиде́тельство о боле́зни пада́ць (паказа́ць, прад’яві́ць) пасве́дчанне аб хваро́бе;
предста́вить докуме́нты прадста́віць (прад’яві́ць) дакуме́нты;
2. (доставить в какое-л. место)
3. (познакомить, отрекомендовать) пазнаёміць (каго, з кім), адрэкамендава́ць, прадста́віць (каго, каму);
4. (к награде) прадста́віць;
5. (изобразить, показать) намалява́ць, паказа́ць, вы́весці;
6. (вызвать что-л., причинить) вы́клікаць; прычыні́ць; (составить) скла́сці; (явиться) з’яві́цца;
предста́вить больши́е затрудне́ния вы́клікаць (скла́сці) вялі́кія ця́жкасці;
э́то представля́ет большо́е затрудне́ние гэ́та з’яўля́ецца вялі́кай ця́жкасцю;
7. (принять на себя образ кого-, чего-л.) прыкі́нуцца (кім,
8. (дать представление)
9. (вообразить) уяві́ць, прадста́віць;
◊
предста́вьте себе́ уяві́це сабе́;
мо́жете себе́ предста́вить мо́жаце сабе́ ўяві́ць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
нужда́
1. (надобность) патрэ́ба, -бы
нужды и запро́сы патрэ́бы і запатрабава́нні;
испы́тывать нужду́ в ко́м-л., в чём-л. мець (адчува́ць) патрэ́бу ў кім-не́будзь, у
без нужды́ без патрэ́бы;
в слу́чае нужды́ калі́ зда́рыцца (калі́ бу́дзе) патрэ́ба, у вы́падку патрэ́бы;
нет нужды́ няма́ патрэ́бы;
по нужде́ па неабхо́днасці;
2. (недостаток) няста́ча, -чы
терпе́ть нужду́ цярпе́ць няста́чы;
он вы́рос в нужде́ ён вы́рас у бе́днасці (у гале́чы);
жить без нужды́ жыць бязбе́дна;
быть в нужде́ быць у бе́днасці, цярпе́ць няста́чы;
3. (затруднительное положение) ця́жкае стано́вішча; (беда) бяда́, -ды́
помо́чь в нужде́ дапамагчы́ (памагчы́) у бядзе́ (у ця́жкім стано́вішчы);
◊
нужды́ нет не бяда́, не ва́жна, дармо́ што;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)