вось²,
1. Ужыв. для ўказання на ўсё, што знаходзіцца або адбываецца ў непасрэднай блізкасці, непасрэдна перад вачамі або нібы перад вачамі. Вось і наш аўтобус. Вось тут прысядзем. Вось гэтыя рэчы.
2. Ужыв. для ўказання на паслядоўную змену падзей, з’яў
3. Ужыв. пры выкананні якіх
4. У спалучэнні з пытальным займеннікам і прыслоўем надае ім сэнс указання на што
5. Ужыв. для большай выразнасці, звычайна ўзмацняючы, падкрэсліваючы значэнне наступнага слова. Вось вы мне і патрэбны. Вось і я пра гэта кажу.
6. Ужыв. замест звязкі пры іменным выказніку. Добрасумленная і высокапрадукцыйная праца — вось гарантыя нашых поспехаў.
Вось-вось (
1) вось іменна, менавіта так;
2) зараз, неўзабаве. Бацька вось-вось павінен прыйсці.
Вось вам! — атрымай(це) па заслугах.
Вось дык (
Вось...дык (
Вось і —
Вось табе і... (
Вось табе і на або вось табе і раз або вось табе і маеш (
Вось так —
Вось яно што! або вось яно як! — выражэнне здзіўлення або ўразумення.
Вось яшчэ! (
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс, часткова)