няпо́ўны únvollständig; nicht voll; únvollzählig (паводле колькасці);

няпо́ўная вага́ kein vólles Gewícht;

працава́ць няпо́ўн рабо́чы дзень Téilzeit árbeiten;

няпо́ўны сказ грам únvollständiger Satz

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

суб’е́кт м

1. філас, грам Subjékt n -(e)s, -e;

2. разм перан (чалавек) Subjékt n -(e)s, -e; Kreatúr f -, -en (стаўленік)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

następnik

м.

1. грам. другая частка складанага сказа;

2. філ. а) выснова; заключэнне;

наступны элемент

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

rdzenny

1. стрыжнёвы;

2. грам. каранёвы;

3. карэнны; сапраўдны; праўдзівы;

rdzenny mieszkaniec — карэнны жыхар, аўтахтон

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

глу́пасць

1. Глухое месца, глуш (Сал., Слаўг.).

2. Апаўночы (Сал., Ст.-дар.); сярэдзіна ночы, позні час (Жытк., Слуцк. Сержп. Грам. 48, Стол.). Тое ж глу́пась (Сал.), глупа́сь (Ст.-дар.).

□ в. Глу́пікі (1654; в. Мі́рная з 1964) Мсцісл.

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

ку́ча

1. Насыпаная горка пяску (БРС).

2. Кучка зямлі, якую накапаў крот (Слаўг., Хойн.). Тое ж ку́чка (Слуцк. Сержп. Грам. 54).

2. Калонія грыбоў, пралесак, купка дрэў (Слаўг., Шчуч.). Тое ж ку́чка (Слаўг., Шчуч.), ла́піна́, лапянок (Слаўг.).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

склада́ны

1. (састаўны) zusámmengesetzt;

склада́ны сказ грам zusámmengesetzter Satz;

склада́нае сло́ва грам zusámmengesetztes Wort, Zusámmensetzung f -, -en, Kompósitum n -s, -ta;

2. (не просты) komplizíert; verwíckelt (заблытаны);

склада́ная сітуа́цыя éine komplizíerte Situatión;

склада́нае пыта́нне verwíckelte Fráge;

3. (цяжкі, пра пытанне, задачу і да т. п.) schwer, schwíerig;

4. разм (які складаецца) гл складны́

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Валасні́к 1 ’гнойнае запаленне тканкі пальца’ (Шатал.); ’завусеніца’ (БРС, Гарэц., Некр.); валасень ’хвароба пальца’ (КЭС); ’гнойны стрыжань’ (Гарэц.); ’нарыў на косці’ (Жд.); ’рана’ (Мат. Гом.); ’хвароба нагцей’ (БРС, Грыг.); валасяніца ’хвароба’ (Федар., 1; Сержп., Грам.). Усе назвы хвароб паходзяць ад волас, паколькі грыбок пашкоджвае валасы, скуру і ногці (БелСЭ, 2, 567–568).

Валасні́к 2 ’леска, жылка ў вудзе’ (Гарэц.). Гл. валасень 3.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Кватэ́рка 1 ’фортачка’, ’адтуліна ў коміне’ (Нас., Мат. Гом., Ян., Хар., Касп., Яшк.), ’палова акна’ (Нар. словатв.), ’частка столі паміж дзвюма бэлькамі’ (Яшк.). Гл. кватырка.

Кватэ́рка 2 ’мера вадкіх або сыпкіх рэчываў, роўная чацвёртай частцы кварты’ (ТСБМ, ДАБМ, Шат., КЭС, лаг., Сержп. Грам.). Ст.-бел. кватерка, кватырка ’мера вадкасці’ (з 1690 г.) (Булыка, Запазыч., 145). З польск. kwaterka (Слаўскі, 3, 473).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Кіндзю́к ’страўнік’ (ТСБМ, Сл. паўн.-зах., Чач., Янк. II, Шат., Мядзв., Касп., Сержп. Грам., Сцяшк., Мат. Гом., Маш., Мат. АС, Жд. 3, Бяльк.), ’начынены кашай або мясам страўнік’ (Сл. паўн.-зах., Нік. Очерки, Нар. словатв., Маш., Шн., Малч.). Гл. кендзюх. Укр. кендюх. Польск. kindziuk запазычанне з беларускай або ўкраінскай мовы. Першакрыніца тур. kindik ’пуп’ (Супрун, Тюркизмы, 76–77; ЕСУМ, 2, 423).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)