glaring

[ˈglerɪŋ]

adj.

1) зы́ркі, я́ркі

2) які́ глядзіць лю́та і са зло́сьцю

3) зана́дта страка́ты

4) informal які́ кі́даецца ў во́чы; відаво́чны

a glaring fault — відаво́чная, гру́бая памы́лка

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

налі́цца сов., в разн. знач. нали́ться;

вада́ наліла́ся ў бо́чку — вода́ налила́сь в бо́чку;

я́блыкі налілі́ся со́кам — я́блоки налили́сь со́ком;

во́чы налілі́ся кро́ўю — глаза́ налили́сь кро́вью

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заблішча́ць сов. заблесте́ть, засверка́ть; засия́ть;

~шча́ла раса́ на со́нцы — заблесте́ла (засверка́ла) роса́ на со́лнце;

~шча́лі во́чы — заблесте́ли (засверка́ли, засия́ли) глаза́;

◊ (то́лькі) пя́ткі ~шча́лі — (то́лько) пя́тки засверка́ли

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пага́ны

1. (загрязнённый) пога́ный;

2. (о грибе) пога́ный, несъедо́бный;

3. (вызывающий отвращение) отврати́тельный, скве́рный, пога́ный;

4. (о собаке) злой;

5. уст. нечести́вый;

◊ ~ныя во́чы — дурно́й глаз

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мітрэ́нжыць, ‑жу, ‑жыш, ‑жыць; незак., каго-што.

Разм. Трывожыць, непакоіць, уносіць сумятню, разлад у што‑н. Мітрэнжылі камары і разам з сасновымі калючымі лапкамі лезлі ў вочы. Пташнікаў. І мітрэнжыць не дазволім Лад наш камунарскі. Купала.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пазмрачне́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; зак.

Стаць, зрабіцца змрочным, змрачнейшым. У полі адразу ўсё сціхла, нібы пазмрачнела, птушкі чародкамі і адна за адной падаліся ў лес. Кулакоўскі. Змянілася Зося. Прыгожы тварык як бы падпух, вочы пазмрачнелі. Лупсякоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паапуска́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

1. Апусціць усё, многае або ўсіх, многіх. Паапускаць крылы. Паапускаць шторы. Паапускаць вочы. □ [Фікусы] таксама, мабыць, з адзіноты зблажэлі, паапускалі лісце. Сабаленка.

2. Павыключаць, павыкрэсліваць з тэксту многа чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

патру́хаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Разм. Пабегчы трушком. Абціраючы чорныя вочы падолам, цётка Катрына патрухала ў хату. Брыль. Конь дарогу знаў. Ён сам павярнуў каля гумнаў і міма лесапілкі патрухаў па наезджанай дарозе да ракі. Чыгрынаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спалатне́лы, ‑ая, ‑ае.

Разм. Які стаў бледным, падобным на палатно (ад спалоху і пад.). Спалатнелыя твары здаваліся шэрымі, а вочы глядзелі долу. Грахоўскі. Я стаю спалатнелы, пазіраю на хворага і не ведаю, што мне рабіць. Асіпенка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фі́зія, ‑і, ж.

Разм. Тое, што і фізіяномія (у 1 знач.). — Вось сустрэцца дзе прыйшлося, Ад радні за сотні міль! — Васілю сказаў Васіль І прыжмурыў хітра вочы, А пасля як зарагоча, Як састроіць хлопец фізію... Вітка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)