héiratslustig

a які́ жада́е [хо́ча] узя́ць шлюб [пажані́цца]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

annul [əˈnʌl] v. анулява́ць, адмяня́ць, касава́ць;

annul an agreement анулява́ць пагадне́нне;

annul a marriage (с)касава́ць шлюб

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

terminate [ˈtɜ:mɪneɪt] v. fml канча́ць, зака́нчваць; зака́нчвацца;

terminate a marriage касава́ць шлюб;

terminate a pregnancy перапыня́ць цяжа́рнасць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

грамадзя́нскі, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да прававога становішча грамадзян (у 1 знач.) у дзяржаве. Грамадзянскі кодэкс. Грамадзянскія правы. Грамадзянскія законы. / Накіраваны на карысць грамадства; уласцівы грамадзяніну. Грамадзянскі абавязак.

2. Неваенны, цывільны. Ніхто пабочны сюды не заглядваў — грамадзянскаму насельніцтву ўвогуле было забаронена хадзіць у лес, а гітлераўцы баяліся. Няхай.

•••

Грамадзянская вайна гл. вайна.

Грамадзянская паніхіда гл. паніхіда.

Грамадзянскі шлюб гл. шлюб.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вянча́цца

1. (пра шлюб) sich tráuen lássen*;

2. (каранавацца) gekrönt wérden

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

адмо́віць, -мо́ўлю, -мо́віш, -мо́віць; -мо́ўлены; зак.

1. Не задаволіць чыёй-н. просьбы, патрабавання.

А. у просьбе.

2. Абмежаваць у чым-н., пазбавіць чаго-н.

А. сабе ў чым-н.

3. Не даць згоды на шлюб.

Дзяўчына адмовіла сватам.

|| незак. адмаўля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

|| наз. адмо́ва, -ы, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

матрыманія́льны

(лац. matrimonialis, ад matrimonium = шлюб)

які мае адносіны да шлюбу; шлюбны.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

зако́нны в разн. знач. зако́нный;

з. дакуме́нт — зако́нный докуме́нт;

~ннае абурэ́нне — зако́нное негодова́ние;

○ з. шлюб — зако́нный брак

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

крывато́лкі, ‑аў; адз. няма.

Няправільныя, неабгрунтаваныя разважанні, выказванні адносна каго‑, чаго‑н. Аформіць свой шлюб вырашылі неадкладна, каб не было пра .. [Ганну], як настаўніцу, якіх крыватолкаў. Дубоўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

анемага́м

(ад анема- + гр. gamos = шлюб)

расліна, якая апыляецца пры дапамозе ветру.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)