Кру́хі1 ’мясны суп з рошчынай’ (Шатал.). Гл. крухі2.

Кру́хі2 ’кісла-салодкі напітак’ (Шатал.). Гл. круха2.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

hnigsüß

a сало́дкі як мёд; перан. тc. caладжа́вы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

zckerig

a цукро́вы, сало́дкі як цу́кар; перан. саладжа́вы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

honeyed

[ˈhʌnɪd]

adj.

1) засало́джаны мёдам

2) сало́дкі, як мёд (і пра сло́вы), прые́мны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

шакала́д, -у, М -дзе, м.

1. Кандытарскі выраб, які атрымліваюць шляхам перапрацоўкі зерня какавы з цукрам.

Плітка шакаладу.

2. Салодкі напітак на малацэ з парашку гэтага вырабу.

Выпіць кубак шакаладу.

|| прым. шакала́дны, -ая, -ае.

Ш. колер (карычневы). Шакаладнае дрэва (вечназялёнае паўднёвае дрэва, з насення якога атрымліваюць какаву).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

саладкава́ты, ‑ая, ‑ае.

Трохі салодкі. Саладкаваты квас. □ З поля нясло вільготнай парнасцю, з саду — саладкаватым пахам падапрэлых яблык-паданак. Навуменка. У паветры чуваць саладкаваты пах кветак. Гамолка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бана́н, ‑а, м.

1. Шматгадовая пальмападобная трапічная расліна сямейства бананавых.

2. Мучністы салодкі плод гэтай расліны. [Хлопчык] часта бегаў.. [у лес], каб сцягнуць какосавы арэх, банан і іншыя добрыя рэчы. Маўр.

[Ісп. banano, banana.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

часту́нак, ‑нку, м.

Разм. Тое, што і пачастунак. Спрабавалі ў печы новай Праверыць цягу і спячы На стрыжкі — смаляным карчы Усім частунак адмысловы. Танк. Мёд салодкі — дзецям частунак. Хведаровіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Danish pastry [ˌdeɪnɪʃˈpeɪstri] n. сало́дкі піро́г са здо́бнага це́ста (часта з начынкай з яблыкаў, арэхаў і да т.п. і/або пакрыты глазурай)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

капрызу́ля, ‑і, ДМ ‑ю, Т ‑ем, м.; ДМ ‑і, Т ‑яй, ж.

Разм. Капрыза, капрызнік. І аднойчы папрасіў Ласы капрызуля: — Мёд салодкі! Прынясі Хоць на зуб, матуля! Калачынскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)