шны́парыць, -ру, -рыш, -рыць; незак. (разм.).

1. Заглядваць у розныя месцы, шукаючы, высочваючы каго-, што-н.

Ш. па кладоўках.

2. Хадзіць, рухацца сюды-туды, у розных напрамках.

Па вуліцы шныпарыць дзетвара.

|| наз. шны́паранне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

по́ўзаць

1. kríechen* vi (s);

2. разм. (ледзь рухацца) sich mühsam fórtschleppen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

glide [glaɪd] v.

1. ру́хацца ці́ха і пла́ўна

2. плані́раваць (пра птушку або планёр)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

sidle [ˈsaɪdl] v.

1. ру́хацца бо́кам; ве́сці або́ ста́віць бо́кам

2. прабіра́цца бачко́м, крадко́м

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

зааспо́ра, ‑ы, ж.

Клетка водарасцей і прасцейшых грыбоў, якая здольна рухацца ў вадзе пры дапамозе жгуцікаў і служыць для бясполага размнажэння.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

узбудара́жыцца, ‑жуся, ‑жышся, ‑жыцца; зак.

Разм. Прыйсці ў стан непакою, трывогі; пачаць рухацца, дзейнічаць; устрывожыцца. Узбударажыўся натоўп. Узбударажыліся пчолы ў вуллі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кішэ́ць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -шы́ць, незак.

1. Мітусліва рухацца ў розных напрамках (пра вялікую колькасць каго-н.).

Мільёны пчол кішаць на канюшыне.

2. кім. Быць перапоўненым мноствам жывых рухавых істот.

Базарная плошча кішэла народам.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

упо́перак і упапяро́к, прысл. і прыназ.

1. прысл. У шырыню, па шырыні чаго-н.

Разрэзаць дошкі ў.

2. прыназ. з Р. Ужыв. для ўказання на накіраванасць дзеяння па шырыні чаго-н.

Рухацца на лодцы ўпоперак (упапярок) ракі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кро́кам, кро́камі прысл. schríttweise;

ру́хацца кро́камі schríttweise vórwärts kómmen*;

кро́кам! каманда im Schrítt!

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

зоагані́дыі

(ад зоа- + ганідыі)

клеткі некаторых водарасцяў і грыбоў, здольныя рухацца ў вадзе пры дапамозе жгуцікаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)