худзе́ць, -е́ю, -е́еш, -е́е; незак.

Рабіцца худым, худзейшым.

Здавалася, што ён з кожным днём усё больш худзее.

|| зак. пахудзе́ць, -е́ю, -е́еш, -е́е.

|| наз. пахудзе́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

pokornieć

незак. рабіцца пакорным

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

dziwaczeć

незак. рабіцца дзіваком

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

заде́лываться​II несов. (делаться, становиться) разг. рабі́цца, станаві́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

мужне́ць, -е́ю, -е́еш, -е́е; незак.

1. Дасягаць поўнага фізічнага развіцця, рабіцца дарослым, сталым.

Хлапец на вачах мужнее.

2. перан. Накапляць сілы, станавіцца больш моцным.

М. у барацьбе.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

сле́пнуць, -ну, -неш, -не; слеп, -пла; -ні; незак.

Рабіцца сляпым, траціць зрок.

С. к старасці.

С. ад празмернага чытання.

|| зак. асле́пнуць, -ну, -неш, -не; асле́п, -пла; -ні.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

сушэ́ць, ‑эе; незак.

Рабіцца больш сухім. Зямля сушэла, пакрывалася цвёрдаю скарынкаю. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ку́рчыцца, -чуся, -чышся, -чыцца; незак.

1. Сціскацца ўсім целам (ад болю, сутаргі, холаду і пад.).

К. ад болю.

2. Рабіцца няроўным, пагнутым; скручвацца, выгінацца.

Бяроста курчылася на агні.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

сі́вераць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ае; незак. (разм.).

Рабіцца шурпатым, грубець ад ветру, холаду (звычайна пра скуру на твары, руках і пад.).

|| зак. абсі́вераць, -ае; -аны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

зрабі́цца, зраблюся, зробішся, зробіцца.

Зак. да рабіцца (у 1, 2 і 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)