schuern

1.

vt

1) це́рці, шарава́ць

2) мыць

2.

(sich) це́рціся

(аб што-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

linen [ˈlɪnɪn] n.

1. палатно́ (ільняное)

2. бялі́зна (асабліва пасцельная і сталовая)

wash one’s dirty linen in public мыць бру́дную бялі́зну на лю́дзях; ≅ выно́сіць сме́цце з ха́ты

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

nająć się

зак. наняцца;

nająć się do mycia okien — наняцца мыць вокны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Мы́згаць ’перабіраць страву, есці з неахвотай’ (круп., Жыв. сл.). Магчыма, роднаснае з рус. мызгать ’абы як мыць бялізну’, ’часта хадзіць туды-сюды’, ’слізгацца’, ’сноўдацца, бадзяцца’ < прасл. myzg‑ (Куркіна, Этимология–1972, 67).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

wash2 [wɒʃ] v.

1. мыць, мы́цца;

This sweater washes well. Гэты світар добра мыецца.

2. абмыва́ць (берагі)

wash one’s dirty linen in public BrE ≅ выно́сіць сме́цце з ха́ты;

wash one’s hands of smb./smth. умы́ць ру́кі; здыма́ць з сябе́ адка́знасць за каго́-н./што-н.

wash away [ˌwɒʃəˈweɪ] phr. v. змыва́ць, адносі́ць (вадой)

wash down [ˌwɒʃˈdaʊn] phr. v.

1. (with) вымыва́ць

2. запіва́ць (вадою, сокам і да т.п.)

wash off [ˌwɒʃˈɒf] phr. v.

1. змыва́ць; змыва́цца

2. адмыва́ць; адмыва́цца

wash out [ˌwɒʃˈaʊt] phr. v.

1. адмыва́ць (пляму)

2. мо́цна стамля́цца

wash up [ˌwɒʃˈʌp] phr. v.

1. мыць (посуд)

2. AmE мыць (твар і рукі)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

chore [tʃɔ:] n.

1. падзённая пра́ца

2. штодзённы абавя́зак; ха́тняя рабо́та;

daily chores штодзённыя ха́тнія спра́вы/кло́паты; прыгатава́нне е́жы і прыбіра́нне;

His chore is washing the dishes. Яго абавязак – мыць посуд.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Мыл ’іл’ (лун., Шатал.), ’занесены пяском участак’ (стол., Сл. Брэс.). У выніку кантамінацыі лексем мул ’іл, твань’ і мыць ’намываць’ (гл.). Не выключана, што гэта стары балтызм. Параўн. літ. miilti ’забруджваць’, miltinas ’гліністы’, muivė ’іл, твань’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Пату́х ’певень’ (стол., Сл. Брэс.). Да пяту́х (гл.). Ацвярдзенне губных перад е (< е), я мае месца ў вузкай паласе паміж паўдн.-зах.-бел. і зах.-палес. гаворкамі, напрыклад: баліцісамыць бялізну’, памаць, дзеваць (ДАБМ, к. 19).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

mop

[mɑ:p]

1.

n.

1) шва́бра f. (для мыцьця́ падло́гі)

2) чупры́на f.

2.

v.t.

выціра́ць або́ мыць шва́брай

to mop up — Sl. ско́нчыць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

чым¹, злуч.

1. злуч. параўнальны. Ужыв. для сувязі параўнальных сказаў і членаў сказа са значэннем параўнання, супастаўлення, якія паясняюць у галоўным сказе прыслоўе ці прыметнік у форме вышэйшай ступені параўнання.

Лепш ехаць, чым ісці.

Я крыху дужэйшы, чым ты думаеш.

2. злуч. супастаўляльны. Падпарадкоўвае даданыя супастаўляльныя сказы і часткі сказа пры суадносным слове «тым» у галоўным сказе.

Чым хутчэй імчыцца аўтамабіль, тым далей павінны свяціць яго фары.

3. Уваходзіць у склад састаўнога непадзельнага злучніка «перш чым», пры дапамозе якога падпарадкоўваюцца даданыя часавыя сказы.

Перш чым есці, трэба мыць рукі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)