1. Уяўляцца, здавацца ў думках. Мне марыцца: Нібыта той дарогаю З адвечнасці вярнуліся гады...Кляшторны.
2.безас. Аб жаданні або мажлівасці марыць. Канец вайне! Вось ён — глыбокі тыл! Як ціха тут! Як марыцца салодка!З. Астапенка.
мары́цца, мару́ся, мо́рышся, мо́рыцца; незак.
1. Таміцца, мучыцца. [Тэкля:] Хай размятуць вас віхуры крутыя, Каб не марыліся нашыя дзеці, Каб не стагналі ў няволі старыя!Глебка.
2.Зал.да марыць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
męczyć się
męczy|ć się
незак.
1.мучыцца;
2. стамляцца;
~ć się nad nauką — карпець (гарбець) над навукай
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
Пеклава́цца ’клапаціцца, даглядаць каго-небудзь’ (валож., Жыв. сл.), ’выконваць цяжкую работу’ (Юрч.), ’гараваць, бедаваць’ (карм., Мат. Гом.), пеклава́нне ’клопаты, цяжкасці’ (Сцяшк. Сл.), ’цяжкая пакутлівая праца’ (Юрч. СНЛ), смал.пеклева́ться, пеклува́ться ’мучыцца, пакутаваць’, укр.пеклува́тися ’клапаціцца, даглядаць’. З польск.piekłować się ’рабіць, ствараць пекла; злавацца’, якое з чэш.peklovati se ’стварыць пекла (сварыцца, страшэнна злавацца)’ < pekliti se ’тс’ < peklo ’пекла’; значэнне ’клапаціцца, даглядаць’ — другаснае.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
plágen
vt
1.
му́чыць, тамі́ць; назаля́ць
(каму-н.)
◊ den plagt der Téufel — разм. яго́ нячы́сты спакусі́ў [падбі́ў, падаткну́ў]
2.
(sich)му́чыцца, тамі́цца
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
гібе́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; незак.
Разм.Мучыцца, пакутаваць ад нястачы, голаду, цяжкай працы і пад. Пралетарыят павёў за сабой мільённыя масы сялянства, якое гібела ў галечы і цемры.«ЛіМ».— Кім бы я быў, — падумаў сам сабе Зорын, — каб не савецкая ўлада? Гібеў бы, пэўна, недзе ў кулака ці ў памешчыка за кавалак хлеба парабкам.Гурскі.// Весці пустое, бязмэтнае жыццё; марнець. Сцяпан рэдка сустракаецца з людзьмі, гібее ў сценах сваёй хаты, нібы той пацук у нары.«Звязда».
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
изныва́ть от тоски́ (от ску́ки) знемага́ць ад нуды́ (ад тугі́, сму́тку).
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Труці́ць ‘знішчаць атрутай, рабіць шкоду атрутнымі рэчывамі’ (ТСБМ, Нас., Бяльк., Ласт., Касп., Байк. і Некр., Гарэц., Яруш., ТС, Варл., Сл. ПЗБ), труці́цса, тру́ціцса ‘турбавацца, мучыцца, непакоіцца’ (Кліх), ст.-бел.трутити перан. ‘пазбаўляць радасці, рабіць непрыемным’ (ГСБМ). Парны па трыванні дзеяслоў да атруціць (гл.), параўн. чэш.мар.otrutit ‘атруціць’. Узнік у выніку кантамінацыі *truti і *traviti пры ад’ідэацыі ст.-польск.truciźnik, truciciel(ka) або непасрэдна ад труць2 (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
сма́гнуць
1. (мучыццаадсмагі) vor Durst vergéhen*; verdúrsten vi (s);
2. (перасыхаць) vertrócknen vi (s);
у мяне́ сма́гне ў го́рле mir ist die Kehle áusgetrocknet; ich hábe éine (ganz) tróckene Kéhle (bekómmen)
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
trapić się
незак. турбавацца, мучыцца, непакоіцца;
trapić się o córkę — непакоіцца за дачку;
trapić się zdrowiem dzieci — турбавацца за здароўе дзяцей
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
1.(1і2ас.неўжыв.). Трохі засушыць, зрабіць сухаватым; падсушыць. Агонь прысушыў лісце блізкіх дрэў./убезас.ужыв.— У «Кастрычніку» не прысушыла, а ў цябе прысушыла? Паехаў бы паглядзеў, што за жыта.Лобан.
2.Абл. Паводле забабонаў — прыманіць варажбой; прываражыць. // Прымусіць каго‑н. мучыцца і сохнуць ад кахання. — Мяне прысушыла і сама сохнеш, а дзе нам дзецца, калі твае на мяне ваўкамі глядзяць.Грахоўскі.Алена — адна з зарачанскіх красунь, што прысушыла не адно хлапечае сэрца.Кухараў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)