здагадка, дагадка, думка, меркаванне; здогадка, здогад (разм.)

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

дыскурсі́ўны

(фр. discursif, ад лац. discursus = меркаванне)

які робіцца шляхам лагічных вывадаў, разумовы (проціл. інтуітыўны).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

праблематы́чны

(гр. problematikos = які датычыць пытанняў)

магчымы, але не даказаны; няпэўны (напр. п-ае меркаванне).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

prospect​1 [ˈprɒspekt] n. (for, of) перспекты́ва; на дзе́я, спадзява́нне; меркава́нне, разлі́к;

What are the prospects for the harvest? Які чакаецца ўраджай?

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Mútmaßung

f -, -en меркава́нне, здага́дка; до́мысел; падазрэ́нне

~en ánstellen — губля́цца ў здага́дках

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Eráchten

n -s ду́мка, меркава́нне

méines ~s — па-мо́йму, на мой по́гляд

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

estimation [ˌestɪˈmeɪʃn] n. fml ацэ́нка; меркава́нне, ду́мка;

Іn my estimation he’s fit for the job. На маю думку, ён справіцца з гэтай працай.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

viewpoint [ˈvju:pɔɪnt] n.

1. (on) пункт по́гляду; меркава́нне;

from a different viewpoint з і́ншага пу́нкту гле́джання

2. пункт (агляду, назірання і да т.п.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

БЕРТРА́Н (Bertrand) Марсель

(2.7.1847, Парыж — 13.2.1907),

французскі геолаг. Чл. Парыжскай АН (1896). Праф. горнай школы ў Парыжы. Чл.-кар. Пецярбургскай АН (1899). Упершыню выказаў меркаванне аб перыяд. характары буйных тэктанічных рухаў і асн. эпохах складкавасці (гуронскай, каледонскай, герцынскай, альпійскай), выявіў шэраг заканамернасцяў у развіцці магматычных працэсаў. Яго назіранні ў Альпах далі пачатак тэорыі шар’яжаў (гл. Покрыва тэктанічнае).

т. 3, с. 123

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ацані́ць, ацаню́, ацэ́ніш, ацэ́ніць; ацэ́нены; зак.

1. каго-што. Вызначыць цану каго-, чаго-н.

А. каня.

А. хату.

2. што. Устанавіць узровень, ступень падрыхтаванасці.

А. веды школьнікаў.

3. перан., каго-што. Выказаць думку, меркаванне аб значэнні або каштоўнасці каго-, чаго-н.

Правільна а. учынак палявода.

|| незак. ацэ́ньваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. ацэ́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.; прым. ацэ́начны, -ая, -ае (паводле 1 знач.).

Ацэначная камісія.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)