niepostrzegalny

незаўважны; ледзь заўважны; нябачны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

nikle

ледзьве заўважна, ледзь заўважальна

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ла́дан ла́дан, -ну м.;

◊

дыша́ть на ла́дан ледзь ды́хаць, ды́хаць на ла́дан;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

блакі́тнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць блакітнага. Якое шкло! Такое празрыстае, з ледзь-ледзь прыкметнай блакітнасцю! М. Ткачоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

няя́сны, -ая, -ае.

1. Які дрэнна відаць, не вылучаецца сваімі контурамі.

Няясныя абрысы гор.

2. Які ледзь чуваць.

Няясныя словы песні.

3. Не зусім зразумелы, невыразны.

Н. намёк.

|| наз. няя́снасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

woodwork [ˈwʊdwɜ:k] n.

1. вы́рабы з дрэ́ва

2. сталя́рка

♦

come/crawl out of the woodwork infml ле́зці з усі́х шчы́лін;

disappear/fade into the woodwork ледзь вы́несці но́гі; ледзь уцячы́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

hörbar

a чу́тны, выра́зны

kaum ~ — ледзь уло́ўны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

subsist

[səbˈsɪst]

v.i.

1) ледзь існава́ць

2) ліпе́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Кня́ваць 1 ’мяўкаць’, ’прасіць, прыставаць’ (Сл. паўн.-зах., ДАБМ). Ці не кантамінацыя ад кнаваць і канаць, канькаць (гл.), параўн. княгаць (гл.).

Кня́ваць 2 ’ледзь ісці, ледзь жыць’ (Шат.). Да кляваць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

дасту́кацца, -аюся, -аешся, -аецца; зак.

1. Стукаючы, дабіцца адказу.

Ледзь дастукаўся ў хату.

2. чаго. Старанна дамагаючыся, дабіцца свайго (разм.).

Д. кватэры.

3. Наклікаць на сябе непрыемнасці адмоўнымі паводзінамі (разм.).

Дастукаўся, што аштрафавалі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)