sierpowy

1. серпавы;

2. м. спарт. бакавы ўдар; хук;

prawy (lewy) sierpowy — правы (левы) хук

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Ба́кір: на‑ба́кір (Нас.), укр. наба́ки́р. Запазычанне з польск. nabakier ’тс’ (< ням., з мовы маракоў, параўн. Back у слове Backbord ’левы борт’ і kehr! павяртай!’). Гл. Бернекер, 39–40; Брукнер, 12; Карловіч, Wyr. obce, 25; Фасмер, 1, 146–147; Рыхардт, Poln., 32; Кюнэ, Poln., 43. Рус. набекре́нь, магчыма, не сюды (гл. Фасмер, 1, 147).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

напада́ючы м разм спарт Stürmer m -s, -;

кра́йні напада́ючы Áußenstürmer m, Flǘgelstürmer m;

ле́вы кра́йні напада́ючы der línke Áußenstürmer;

пра́вы кра́йні́ напада́ючы Réchtsaußen m -s, -, der réchte Áußenstürmer

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

загі́б м.

1. (род. загі́ба) в разн. знач. загиб;

з. ракі́ — заги́б реки́;

з. піло́ткі — заги́б пило́тки;

2. (род. загі́бу) перен. укло́н, заги́б;

ле́вы з. — ле́вый укло́н (заги́б)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ВЯЛІ́КАЯ СЛІ́ВА,

рака ў Слуцкім р-не Мінскай вобл., левы прыток р. Случ (бас. Прыпяці). Даўж. 25 км. Пачынаецца за 1 км на ПдУ ад в. Муравішчына. Рэчышча на ўсім працягу каналізаванае.

т. 4, с. 382

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

wywrót, ~u

м.

1. тэх. перакульнік;

2. ляс. выварацень;

na wywrót уст. на левы бок; навыварат

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ухі́л, -лу м., в разн. знач. укло́н;

пра́вы ўхіл — полит. пра́вый укло́н;

ле́вы ўхіл — полит. ле́вый укло́н;

шко́ла з маста́цкім ~лам — шко́ла с худо́жественным укло́ном;

адміністрацы́йны ўхіл — администрати́вный укло́н

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ГАЛЯ́ДЗА,

рака ў Докшыцкім р-не Віцебскай вобл., левы прыток р. Сэрвач (бас. Віліі). Даўж. 24 км. Пл. вадазбору 110 км². Пачынаецца на ПнУ ад в. Барсукі. У вярхоўі на працягу 6 км каналізаваная.

т. 5, с. 7

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

глыто́к, ‑тка, м.

1. Аднаразовы рух глытальных мышцаў пры глытанні; глытальны рух. Піў захліпаючыся, глыбокімі глыткамі. Напіўшыся, прылёг на левы бок. Хомчанка.

2. Колькасць яды або вадкасці, якую можна праглынуць за раз. Маленькі глыток. □ [Лялькевіч] выцер рукавом пот і, закінуўшы галаву, пачаў піць павольна, смакуючы кожны глыток. Шамякін. // Зусім невялікая колькасць яды або пітва. У бязмежнай прасторы сіняй не знайсці ні глытка вады. А. Вольскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нале́ва, прысл.

1. У левы бок; проціл. направа. Паглядзець налева. □ Сава, доўга не думаючы, звярнуў налева і, як птушка, знік на шляху. Пестрак. // На левым баку, з левага боку. Налева пры сцяне відзён быў рог ложка. Чорны. / у знач. прыназ. (у спалучэнні з «ад»). Налева ад парога стаяў доўгі стол. Пестрак.

2. перан. Разм. Не па прамому назначэнню, незаконна.

•••

Направа і налева гл. направа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)