físchen

vt, vi лаві́ць [ву́дзіць] ры́бу

◊ im trüben ~ — лаві́ць ры́бу ў каламу́тнай вадзе́

es ist nichts dabéi zu ~ — тут нічы́м не разжыве́шся [нічо́га не вы́гадаеш]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

разя́ва, ‑ы, ДМ ‑у, Т ‑ам, м.; ДМ ‑е, Т ‑ай (‑аю), ж.

Разм. груб. Рассеяны, няўважлівы чалавек. Ніна высунулася з будкі і закрычала: — Гэй, ты! Доўга варон будзеш лавіць? Разява! Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

старажо́ўства, ‑а, н.

Разм. Занятак стоража. [Бацька:] — Калі лавіць баброў, то, відаць, трэба, каб мяне адпусцілі на колькі месяцаў... Самавольна ж я не магу. Старшыня пакрыўдзіцца і пазбавіць работы, ды і старажоўства губляць прыйдзецца. Масарэнка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тра́ліць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; незак., каго-што.

Спец.

1. Лавіць тралам рыбу. Траліць траску.

2. Даследаваць дно пры дапамозе трала (у 2 знач.). Траліць дно мора.

3. Вылоўліваць і знішчаць падводныя міны. Траліць праліў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

◎ Лавок ’прыстасаванне для лоўлі баброў’ (КТС, А. Масарэнка). Утварэнне з суф. -ок (< ‑окъ) ад лоу (< прасл. !!!оиъ). Да лавіць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

накрыва́ть несов.

1. накрыва́ць;

2. перен. (ловить на чём-л.) разг. лаві́ць, застава́ць, накрыва́ць; см. накры́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

лёт м Flug m -(e)s, Flüge;

тры́ гадзі́ны лёту drei Flúgstunden;

◊ з лёту mit Ánlauf;

на ляту́ лаві́ць [хапа́ць] im Flúge erfássen [begréifen*]

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

pick out

а) выбіра́ць з чаго́

б) разуме́ць, лаві́ць сэнс

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

apprehend

[,æprɪˈhend]

v.t.

1) лаві́ць, арышто́ўваць (зло́дзея)

2) трыво́жыцца

3) разуме́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

адлаві́ць, ‑лаўлю, ‑ловіш, ‑ловіць; зак.

1. Злавіць, вылавіць нейкую частку каго‑н. У 1939 годзе адлавілі каля фермы двух, а ў 1940 годзе шэсць лісянят. В. Вольскі.

2. Скончыць лавіць, перастаць займацца лоўляй каго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)