тра́ліць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; незак., каго-што.

Спец.

1. Лавіць тралам рыбу. Траліць траску.

2. Даследаваць дно пры дапамозе трала (у 2 знач.). Траліць дно мора.

3. Вылоўліваць і знішчаць падводныя міны. Траліць праліў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)