Verbum

увахо́д, -а і -у, М -дзе, м.

1. -у, гл. увайсці.

2. -а, мн. -ы, -аў. Месца, праз якое ўваходзяць куды-н.

У. у пячору.

|| прым. увахо́дны, -ая, -ае.

Уваходныя дзверы.

У. білет (які дае права на ўваход куды-н.).

успаўзці́, -зу́, -зе́ш, -зе́; -зём, -зяце́, -зу́ць; успо́ўз, -паўзла́, -ло́; -зі́; зак., на што.

Паўзком узабрацца куды-н. або павольна ўзысці, уз’ехаць на што-н., куды-н.

Жук успоўз на сцяну.

Фурманка ўспаўзла на пагорак.

|| незак. успаўза́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

насыпны́, -а́я, -о́е.

1. Які насыпаецца куды-н.

Н. грунт.

2. Утвораны шляхам насыпання.

Насыпная гара.

пазако́чваць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., што.

Закаціць куды-н. усё, многае.

П. матацыклы ў гараж.

заяві́цца, -яўлю́ся, -я́вішся, -я́віцца; зак. (разм.).

Паявіцца дзе-н., прыйсці куды-н. нечакана.

Заявіліся двое апоўначы.

перапо́на, -ы, мн. -ы, -по́н, ж.

Тое, што стрымлівае доступ куды-н.

П. для затрымання вады.

по́зва, -ы, мн. -ы, -аў, ж.

Пісьмовае паведамленне аб выкліку куды-н., павестка.

П. ў суд.

прыджга́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; зак. (разм.).

Хутка прыйсці, прыбегчы куды-н.

Прыджгаў, не зважаючы на дождж.

узгало́ўе, -я, мн. -і, -яў, н.

Месца на пасцелі, куды кладуцца галавой.

Каля ўзгалоўя стаіць тумбачка.

шмаццё, -я́ і шмо́цце, -я, н., зб.

Рванае адзенне, бялізна і пад.

Куды апранаць такое ш.